Το έργο με την τρόικα… ξόφλησε > Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από την φθορά έγραφε στη Μαρία-Νεφέλη ο Οδυσσέας Ελύτης και φαίνεται ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι γρηγορότερη δημιουργώντας συνθήκες αδιεξόδου.

Τελικά ο πρωθυπουργός θα καταφέρει να κάνει το άλμα και να σώσει την παρτίδα; Ακόμα μία ενδοκυβερνητική “εμπλοκή” προστέθηκε στα τελευταίες που πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο, στην αρχή είχαμε μία κάθε δύο μήνες, στη συνέχεια κάθε ένα μήνα για να φτάσουμε στη μία κάθε εβδομάδα και τώρα μία κάθε μέρα…

Το τελευταίο επεισόδιο το προκάλεσε η απόρριψη του “σχεδίου Μανιτάκη” από την τρόικα μετά το βέτο για απολύσεις στο Δημόσιο. Αμέσως μετά πληροφορία από ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών ότι τη διαπραγμάτευση την κάνει ο κ. Στουρνάρας, ο Φώτης Κουβέλης τηλεφώνησε στον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης εκφράζοντας την απόλυτη στήριξή του.

“Δεν πρέπει να περάσει ο εκβιασμός του ΔΝΤ”, λένε στην Αγίου Κωνσταντίνου, επισημαίνοντας ότι σχέδιο Μανιτάκη είναι υλοποιήσιμο και πρέπει να αξιολογηθεί σε βάθος χρόνου για να φανούν τα αποτελέσματα. Στη συνέχεια είχαμε την αντίδραση του Αντώνη Μανιτάκη με “καρφιά” προς τον Γιάννη Στουρνάρα. Κύκλοι του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης σχολίαζαν ότι “όποιος κάνει τη διαπραγμάτευση, να βάλει και την υπογραφή του”.

Από το Μαξίμου έλεγαν ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης αδειάζοντας και Κουβέλη και Μανιτάκη, βεβαία στο τέλος της εβδομάδας θα τα έχουν βρει και θα ρίξουν το φταίξιμο στη φαντασία των δημοσιογράφων. Οι πολίτες μπάφιασαν…κουράστηκαν…αγανάκτησαν και έχουν εξαντληθεί και οικονομικά! Φαίνεται ότι στην κυβέρνηση κάποιοι έχουν πάθει Βέρτιγκο, δηλαδή ενώ όλα είναι στάσιμα έχουν την αίσθηση της περιστροφής και της κίνησης.

Ο χρόνος περνάει και καμία βελτίωση στη ζωή των πολιτών δεν σημειώνεται το αντίθετο κάθε μέρα που περνάει γίνεται δυσκολότερη και αγριότερη. Από το τελευταίο μνημόνιο και τα «τελευταία μέτρα» και τη δόση – μαμούθ που πήραμε τα Χριστούγεννα, μας είχαν υποσχεθεί επανεκκίνηση και ρευστότητα στην αγορά. Μας είχαν πει ότι πλέον οι επισκέψεις της τρόικας θα είναι «περίπατοι», μας είπαν για το νέο ξεκίνημα και για τις θυσίες που δεν πήγαν χαμένες. Αντί για όλα αυτά, δυστυχώς επιστρέψαμε στους εκβιασμούς, τα νέα μέτρα και τις απολύσεις.

Είμαστε στο βαθύ σκοτάδι του τούνελ χωρίς να βλέπουμε αχτίδα φωτός με την κυβέρνηση να χάνει το πλεονέκτημα της προσδοκίας. Η ρευστότητα που θα ερχόταν από τη δόση δεν ήρθε παρά την αποπληρωμή ενός μικρού μέρους των χρεών του δημοσίου. Στην οικονομική Σαχάρα που δημιούργησαν τα μνημόνια είναι σταγόνες που εξατμίζονται πριν φτάσουν στη διψασμένη για ρευστό αγορά. Η κυβέρνηση, απλά, δεν πέτυχε τη βασική της δέσμευση. Από το καλοκαίρι ακούμε για τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας…όλα πάνε πίσω, καθυστερούν και ο στόχος για τα έσοδα απομακρύνεται φέρνοντας πιο κοντά νέα μέτρα.

Δεν μπόρεσαν να φτιάξουν μηχανισμό για τον ενιαίο φόρο ακινήτων και μείναμε να δίνουμε μάχη για το χαράτσι την ώρα που θα έπρεπε να διαπραγματευόμαστε χαλάρωση του προγράμματος(ΦΠΑ-Φόρος κατανάλωσης πετρελαίου-δόσεις κλπ). Παταγώδης αποτυχία να φτιάξουν και να εφαρμόσουν ένα σχέδιο απομάκρυνσης διεφθαρμένων δημοσιών υπαλλήλων.

Το έργο της Τρόικας… χρεοκόπησε

Στο ίδιο έργο θεατές κάθε φορά που έρχεται η τρόικα, συζητά με την κυβέρνηση, απαιτεί αλλαγές, προτείνει, εκβιάζει μέτρα, φεύγουν και επιστρέφουν και στη συνέχεια συμφωνούν σε όλα. Από το πρώτο μνημόνιο τα ίδια… Μέχρι πότε ο πρωθυπουργός θα αποδέχεται αυτόν τον εξευτελισμό από τους υπαλλήλους των δανειστών; Τους αρέσει στην κυβέρνηση η εικόνα ότι δεν τους υπολογίζουν και τους απαξιώνουν στα μάτια των πολιτών που θα πρέπει να κυβερνήσουν; Αυτή η άθλια επιθεώρηση που δεν προσφέρει τίποτα μπορεί να σταματήσει; Θα βάλει κάποια στιγμή τέλος ο πρωθυπουργός; Δεν μπορούν οι συναντήσεις να γίνονται στις Βρυξέλλες; Ή πρέπει να έρχονται για να μας θυμίζουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά;

Σε οριακό σημείο η κυβέρνηση

Βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο για την κυβέρνηση, η οποία απειλείται ακόμη και με κατάρρευση. Όταν ο Πρωθυπουργός έλεγε να περάσουμε τον Ιούνιο ίσως να εννοούσε αυτή τη δοκιμασία. Οι πολίτες δεν αντέχουν άλλα μέτρα, να ακούνε για εκβιασμούς και απειλές για χρεοκοπίες. Ο Αντώνης Σαμαράς σύντομα θα κληθεί να πάρει τις αποφάσεις του ή θα τελειώσει τη θνησιγενή κυβέρνηση ή θα «τελειώσει» μαζί της αργά ή γρήγορα.

Η εικόνα με τους κυβερνητικούς εταίρους είναι απογοητευτική, μία ερμαφρόδιτη “αποφασιστικότητα” που μεταφράζεται σε ένα βήμα μπροστά δύο πίσω. Ένας κρατικός μηχανισμός όπου οι υπάλληλοι και τα στελέχη του έχουν αφήσει κάτω τα μολύβια και δεν κάνουν τίποτε με δικαιολογία τις περικοπές των μισθών τους, ταλαιπωρούν αντί να προσφέρουν ανάσες στους πολίτες. Κρατικές υπηρεσίες σε παρακμή εκ των οποίων ελάχιστες παράγουν ουσιαστικό έργο. Έχεις υπουργούς οι οποίοι δεν υπάρχουν… Δεν έχεις «grand strategy» για τη χώρα σε μια ρευστή γεωπολιτική κατάσταση. Αλλά δεν έχεις και στρατηγική για την καθημερινότητα του πολίτη, τις τιμές που δεν πέφτουν, τα πανάκριβα καύσιμα που θα παγώσουν τις μετακινήσεις αλλά και την περιφερειακή οικονομία.

Δεν προσφέρεις αξιοπρεπείς υπηρεσίες παιδείας, υγείας και πρόνοιας. Δεν είναι όλα μακροοικονομία! Από τα μικρά πρέπει να ξεκινήσεις για να φτάσεις στα μεγάλα! Και καλά 4-5 υπουργοί ασχολούνται με τη σωτηρία της χώρας, τα μνημόνια και τις επενδύσεις που δεν έρχονται, οι υπόλοιποι τι ακριβώς κάνουνε; Αν το όραμα της τρικομματικής κυβέρνησης για την Ελλάδα είναι απλά να τα βγάζουμε με τις λιγότερες απώλειες πέρα με την τρόικα, τότε δεν είναι στραβός ο γιαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε!

Νίκος Παναγιωτόπουλος

newpost