Στην Κύπρο Φιλολογικό και Θρησκευτικό Μνημόσυνο
στη μνήμη του οραματιστή δασκάλου του Γένους
« Το ελληνικό κράτος ήταν πολύ υποτελές για να δεχθεί την ελεύθερη φωνή του … πολύ κακόμοιρο για να αισθανθεί τα σπαράγματα μνήμης που στοίχειωναν την εθνική του συνείδηση … πολύ ραγιάδικο για να κατανοήσει την κραυγή και την απόγνωση του ξεριζωμένου, για τον πολιτιστικό και πολιτικό αυτοχειριασμό της επίσημης Ελλάδας… »
από τον επικήδειο της Κυπρίας σκηνοθέτιδος ΘΕΚΛΑΣ ΚΙΤΤΟΥ
Στη διάρκεια σεμνής τελετής, μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα και με Πρωτοβουλία του
σωματείου ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ και του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΕΛΕΤΩΝ
πραγματοποιήθηκε στην Λευκωσία, στις 17 και 19 Φλεβάρη Φιλολογικό και Θρησκευτικό
Μνημόσυνο στη μνήμη του Κωνσταντινουπολίτη Ακαδημαϊκού, οραματιστή και δασκάλου
του γένους, ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ..............
Στο μνημόσυνο παρευρέθηκαν ο γυιός του Αλέξανδρος και η γυναίκα του Φλώρα, της οποίας οι μνήμες ξαναζωντάνεψαν τον Έλληνα πατριώτη αγωνιστή. Όπως ανέφερε ” ήξερε να ξετυλίγει τη βιωμένη εμπειρία από τη μακροβιότερη αυτοκρατορία, που τον έκανε να μην κουράζεται να ταξιδεύει στο νησί, γιατί πίστευε ότι Ελλάδα χωρίς Κύπρο δεν μπορεί να υπάρξει. Αχθοφόρος ενός ιδεαλισμού που τον οδήγησε σε αγώνες τόσο για την ελευθερία του τούρκικου λαού, όσο και για την ελευθερία του απανταχού ελληνισμού από τον Πόντο μέχρι την Κύπρο. Ασκητικά αφοσιωμένος στην αποστολή του, γρονθοκοπήθηκε ανελέητα από το επίσημο ελληνικό κράτος..”
Κύριοι ομιλητές ο Περικλής Νεάρχου, πολιτευτής και σύμβουλος επι θεμάτων Εξωτερικής Πολιτικής του Ανδρέα Παπανδρέου και ο Χρίστος Ιακώβου, Διευθυντής του ΚΥΚΕΜ.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της ΑΔΟΥΛΩΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ « οι συμβουλές , οι προτροπές και οι προτάσεις με τις οποίες θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά η Τουρκική επεχτατική πολιτική τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα δυστυχώς δεν εισακούσθηκαν με αποτέλεσμα να βιώνουμε τα σημερινά επικίνδυνα αδιέξοδα και στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα ».
Με την ευκαιρία δημοσιεύουμε και το συγκινητικό κείμενο της Κυπρίας σκηνοθέτιδας
ΘΕΚΛΑΣ ΚΙΤΤΟΥ, εκπροσώπου του Ομίλου ΚΥΠΡΟΓΕΝΕΙΑ, μαθήτριας και
συνεργάτιδας του μεγάλου φίλου της Κύπρου, που αποτέλεσε τον επικήδειο λόγο εκ
μέρους των Κυπρίων, κατά την κηδεία του μακαριστού Νεοκλή στις 21 Νοεμβρίου 2011.
« 1969. ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Φοιτητές στο Α΄ έτος της Σχολής Κινηματογράφου Σταυράκου. Αισθητική και Τεχνική του κινηματογράφου. Ανιαρές παραδόσεις που ξεχνιόντανε πριν ολοκληρωθούν.
Και ξάφνου ένας νευρώδης νεαρός με έντονα πρασινογάλανα μάτια που πέταγαν φωτιές, εισέβαλε στην αίθουσα και σαν ήρωας ενός αναπάντεχου έργου, άρχισε να μας μιλά παθιασμένα για την « υποστολή του εγώ μέσα στην σκοτεινή αίθουσα». Ήταν ο Νεοκλής. Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ έγινε το πιο αγαπημένο μας μάθημα.
Χρόνια μετά, στην μεταπολίτευση, τον συναντήσαμε στις συντροφιές της πατριωτικής αριστεράς. Το Αιγαίο και η Θράκη στις προτεραιτότητές του. Και κυρίως η Κύπρος. Μας πονούσε τους Κύπριους. Έβλεπε εκεί στο νησί μας, την επανάληψη της δικής του τραγικής εμπειρίας.
Και στο φόντο πάντα η πόλη των πόλεων, η αγαπημένη του. Η Κωνσταντινούπολη η γενέτειρα. Και η απόγνωσή του για τους αποκαλούμενους εκσυγχρονιστές. Τόσο αγράμματοι ιστορικά, και συναισθηματικά βαθειά νυχτωμένοι, που ούτε μπορούν να τη συλλαβίσουν, μονολογούσε.
Ο Νεοκλής υπήρξε ένας οικουμενικός Έλληνας της Ανατολής. Βαθειά ανθρωπιστής και δημοκράτης. Αυτός ο οικουμενικός Έλληνας, αντιμετωπιζόταν από την εγωπαθή αθηναϊκή σχολή σκέψης σαν εθνικιστής. Οδηγός της σκέψης του, όμως, δεν ήταν ο σκοτεινός ρατσισμός, ούτε καν ο δυτικοτραφής εθνικισμός. Ήταν η, σύμφωνα με την ελληνική επιταγή, αναζήτηση της αλήθειας, που δεν ήταν άλλη από την αποκάλυψη των ανελεύθερων και αυταρχικών δομών του οσμανικού κράτους. Πάντα πίστευε πως και ο Τουρκικός λαός ήταν θύμα αυτών των δομών, που τον εμπόδιζαν να εκπολιτισθεί. Έχαιρε μεγάλου σεβασμού ανάμεσα στους Τούρκους δημοκράτες διανοούμενους. Κι όμως, αυτό δεν εμπόδιζε την υποκριτική αριστερά και τους δήθεν διεθνιστές να τον θεωρούν τουρκοφάγο και παρά το γεγονός ότι κανένας τους δεν αισθανόταν τόσο οικεία με τον Τουρκικό λαό όσο αυτός.
Ήταν ένας μεγάλος Έλληνας. Το επαρχιώτικο, ξενοκρατούμενο ελληνικό κράτος δεν τον καταλάβαινε. Γι αυτό και δεν τον χώραγε. Ήταν πολύ υποτελές για να δεχθεί την ελεύθερη φωνή του. Πολύ υποκριτικό για να δεχθεί την ειλικρίνειά του. Πολύ κακόμοιρο για να αισθανθεί τα σπαράγματα μνήμης που στοίχειωναν την εθνική του συνείδηση, η οποία πήγαινε πίσω στον Βυζαντινό Ρωμηό κι ακόμα πιο πίσω. Πολύ μικρόνοο για να αφεθεί στην επιρροή τού σπινθηροβόλου του μυαλού. Πολύ ραγιάδικο για να κατανοήσει την κραυγή και την απόγνωση του ξεριζωμένου, για τον πολιτιστικό και πολιτικό αυτοχειριασμό της επίσημης Ελλάδας.
Ο Νεοκλής, αυτός ο ευπατρίδης από την Πόλη έφυγε, δικαιωμένος αλλά και αδικαίωτος.
Αδικαίωτος, γιατί ο αγώνας του δεν υιοθετήθηκε από την φοβική ελληνική πολιτεία. Που απεδείχθη ανίκανη να αξιολογήσει την αναλυτική σκέψη αυτού του πολύπλευρου στα γεωπολιτικά ζητήματα ταλέντου. Γιατί δεν ευτύχησε να επηρεάσει σε κεντρικό επίπεδο την δρώσα ελληνική πολιτική που σχεδιάζουν τα ελλαδικά κέντρα σκέψης και απόφασης.Δεν ευδοκίμησε να αγκαλιαστεί ούτε από την επίσημη ελληνική διανόηση, αριστερή και δεξιά, που απέστρεφε το βλέμμα από τις βιωμένες μνήμες της χιλιόχρονης ελληνικής αυτοκρατορίας. Αυτές που ο Νεοκλής και άλλοι ανατολικοί Έλληνες, όπως ο αείμνηστος Κύπριος φίλος του ιστορικός Κώστας Κύρρης, κουβαλούσαν και που τους προσέδιδε εκείνο το πολιτισμικό βάθος, ώστε να διεισδύουν στην τουρκική ιδιαιτερότητα και να την αποκαλύπτουν στους σύγχρονους Έλληνες.
Φεύγει όμως και δικαιωμένος. Δικαιωμένος γιατί οι διαπιστώσεις του για το χαρακτήρα τού τουρκικού κράτους και οι προβλέψεις του για την πορεία του τουρκικού επεκτατισμού επαληθεύτηκαν. Δικαιωμένος γιατί αφήνει πίσω του μια πλειάδα ανεξάρτητων διανοουμένων και αγωνιστών που φωτίστηκαν από τη γνώση του.
Αυτός ο αετός που σήμερα αποχαιρετούμε ανήκει σε μιαν άλλη Ελλάδα. Στην Ελλάδα που σηκώνει το βάρος μιας ελληνικής αυτοκρατορίας με τις ελληνιστικές και αρχαίες πηγές της και που σαν από μετάλλαξη σήμερα σφετερίζεται το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου.
Ο Νεοκλής Σαρρής θα βρει ανάπαυση όταν αυτή η άλλη Ελλάδα θα ανατείλει, επανιδρυμένη πάνω στη δική της ιστορικότητα και ξαναβρίσκοντας το πραγματικό πολιτιστικό και στρατηγικό βάθος που της ανήκει.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΝΕΟΚΛΗ και να ξέρεις ότι στη Β΄ Ελληνική Επανάσταση που ξεκίνησε, άν και νεκρός είσαι κι εσύ παρών, με τη μεγάλη πνευματική σου προσφορά. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου