Ναι, γονάτισα, αλλά ήρθε η ώρα να ξανασηκωθώ

Ναι είμαι γονατιστός.

Ναι έχασα τα κεκτημένα μου.

Ναι δεν ξέρω τι άλλο μου ετοιμάζεται.

Ναι έχασα την δουλειά μου.

Ναι χρωστάω παντού.

Και ναι, έχασα την ελπίδα μου. Την ελπίδα για το σήμερα, για το αύριο, για την ζωή μου την ίδια...

Την ίδια ώρα όμως που είμαι έτσι ηττημένος, παραιτημένος σκέφτομαι αυτό που είμαι.

Αυτό που θέλετε να ξεχάσω πως είμαι.

Την φλόγα που καίει τα σωθικά μου αιώνες τώρα..........

.Τη φλόγα που με λευτέρωσε από όλους εκείνους που στο βάθος του χρόνου με υπέταξαν, με υποδούλωσαν , με κατέκλεψαν, με έκαναν ραγιά περιμένοντας ότι θα μείνω έτσι όλη μου την ζωή, με ξεπούλησαν στην Σμύρνη, με ξερίζωσαν από τον τόπο μου, μου έκλεψαν το βιός μου και με έστειλαν στην μαμά πατρίδα να αρχίσω από την αρχή, με έβαλαν σε 20 χρόνια σε δεύτερο πόλεμο περιμένοντας ότι θα είμαι εύκολο θύμα αλλά τους την έφερα και πάλι κι ας το πλήρωσα σκληρά με το αίμα μου, με έκαναν να σκοτώσω τα αδέλφια μου ελπίζοντας ότι θα με αποτελειώσουν αλλά τους διέψευσα.

Γιατί μέσα μου παρά τα βάσανα μου έκαιγε πάντα η φλόγα. Η φλόγα που με έκανε τον ισχυρότερο άνθρωπο του πλανήτη. Γιατί ρε αλήτες αυτό είμαι: ο ισχυρότερος άνθρωπος του πλανήτη.

Έχω όλη την ιστορία στην πλάτη μου, έχω τον Περικλή, τον Αριστοτέλη, τον Πυθαγόρα, τον ‘Όμηρο, τον Σοφοκλή, και όλους όσους στηριχθήκατε για να χτίσετε τις κοινωνίες σας, έχω τον Κολοκοτρώνη, έχω τον Ελύτη, έχω τον Καζαντζάκη, έχω τον Γκάτσο, έχω τον Χατζιδάκι, έχω τον Τσιτσάνη, μοιράζομαι τον αέρα που αναπνέω με τον Μίκη Θεοδωράκη έχω … και τι δεν έχω.

Κατάλαβες γιατί είμαι ο ισχυρότερος άνθρωπος του πλανήτη; Γιατί έχω τα πάντα, έχω την ψυχή, έχω την μαγκιά, έχω την δύναμη, έχω τα κότσια να γεννηθώ από τις στάχτες μου.

Το έχω κάνει τόσες φορές στο παρελθόν γιατί νομίζεις ότι δεν θα το ξανακάνω;

 Πόσες φορές με είχες ξοφλημένο και σε διέψευσα;

Πόσες φορές πίστεψες ότι τελείωσες με μένα, ξεμπέρδεψες και σου βγήκα και πάλι μπροστά;

Πόσες φορές σε έκανα να τρίβεις τα μάτια σου από την έκπληξη;

Και τι νομίζεις τώρα; Ότι θα πιστέψω αυτά που μου πετάς στην μούρη 2,5 χρόνια τώρα λέγοντας μου πόσο ξοφλημένος, πόσο τιποτένιος, πόσο λίγος και ξευτιλισμένος είμαι;

Νομίζεις ότι θα κατεβάσω τα βρακιά μου επειδή θέλεις εσύ να με κάνεις να πιστέψω ότι είμαι τεμπέλης, διεφθαρμένος, τελειωμένος; Όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι ανάμεσα μας, όχι ότι δεν υπάρχουν λαμόγια που τα άρπαξαν, τα εξαφάνισαν και τα έχουν στις τράπεζες σου να κάθονται. Αλλά δεν είμαστε όλοι έτσι.

Όχι. Δέχομαι τα μνημόνια που μου επέβαλλες με την σύμφωνη γνώμη, δυστυχώς, των πολιτικών που με κυβερνάνε...

Βλέπω το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να ετοιμάζεται να αρπάξει τα νησιά μου, τον ορυκτό μου πλούτο, το βυθό μου, τα δάση μου, τον ουρανό μου, τον ήλιο, τους αέρηδες μου ότι έχει και δεν έχει η χώρα μου.

Βλέπω τον μισθό μου να εξανεμίζεται, βλέπω τους γύρω μου να χάνουν τις δουλειές τους, βλέπω ζωές να καταστρέφονται, βλέπω όνειρα να διαλύονται, βλέπω καθημερινά σχεδόν νέους φόρους να μου επιβάλλονται, βλέπω το τραπέζι μου να φτωχαίνει, βλέπω το σύστημα παιδείας να οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση, βλέπω την υγεία μου να ξεπουλιέται, βλέπω τα πάντα να έχουν βγει στο σφυρί.

Και βλέπω κι εμένα να έχω σκύψει και να δέχομαι τα πάντα. Και βλέπω κι εσένα να περιμένεις τον θάνατο μου ποντάροντας στον πλουτισμό σου.

Αλλά εκεί που νόμισες ότι με έχεις στο χέρι θα σου την φέρω και πάλι. Όπως σου την φέρνω αιώνες τώρα. Θα σου αποδείξω ότι η φλόγα που πασχίζεις να σβήσεις από μέσα μου υπάρχει, σιγοκαίει. Και θα σε κάψει. Γιατί αυτό που δεν έχεις καταλάβει είναι ότι είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ. Είμαι μοναδικός, είμαι ανεπανάληπτος, είμαι ισχυρός, είμαι όλα όσα ζηλεύεις, όλα όσα θα ήθελες να είσαι και δεν είσαι.

Και ξέρεις τι γίνεται; Δεν είμαι μόνος. Είμαι ανεξάρτητος, είμαι ελεύθερος, είμαι τα πάντα, έχω την δύναμη, έχω τον τρόπο, έχω την υπομονή, έχω την επιμονή, έχω το θράσος και το θάρρος να σταθώ ξανά στα πόδια μου.

Είμαι γονατιστός και περιμένω. Περιμένω την στιγμή μου για να σηκωθώ και πάλι όρθιος. Και πλέον μετράω μέρες. Το ξέρω. το νοιώθω. Βλέπω τους γύρω μου να αλλάζουν, βλέπω κι άλλους να περιμένουν κι εκείνοι όπως κι εγώ. Και η φλόγα μου δυναμώνει γιατί δεν είμαι μόνος, είμαστε πολλοί κι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε την ανατροπή, για να γίνουμε και πάλι ανεξάρτητοι και πάλι ελεύθεροι.

Και σε περιμένω τώρα εγώ στην γωνία. Για να βάλω φωτιά σε όλα. Για να γεννηθώ ξανά μέσα από τις στάχτες μου. Και δεν μπορείς με τίποτε να με πείσεις ότι δεν θα τα καταφέρω και πάλι. Όση προπαγάνδα κι αν κάνεις, που την κάνεις, δεν θα καταφέρεις να με κάνεις να ξεχάσω ποιος είμαι, τι κουβαλάω, τι υπάρχει μέσα μου.

ΕΙΜΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ, ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ Η ΩΡΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ…

Γιάννης Αέρας για τα ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΜΑΤΑ