Η σημερινή Ελλάδα ζει το μεγάλο οικονομικό της δράμα,που έχει άμεσες επιπτώσεις στην καθημερινότητα των Ελλήνων και των Ελληνίδων.Και όμως.Όταν ανατράπηκε το στρατιωτικό καθεστώς της 21ης Απριλίου,το δημόσιο ταμείο είχε πλεόνασμα, η ανεργία ήταν είδος άγνωστο και στην Ελλάδα είχε αρχίσει η άντληση πετρελαίου,ενώ ο τουρισμός έφερνε συνάλλαγμα σαν επιβράβευση μιας ήρεμης πολιτείας.....
Αλλά από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν άλλαξε η οικονομική πολιτική, συρρικνώθηκαν οι δείκτες και ακολούθησε μια πολιτική καταχρέωσης της χώρας που διογκώθηκε αφότου το 1981 ανήλθε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Με τη ....συστηματική κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, με τις συνεχείς κλοπές και μίζες φτάσαμε να έχουμε ένα δημόσιο χρέος στα 350 δις ευρώ. Και με τους ανεκδιήγητους και δόλιους χειρισμούς των πολιτικών και των δύο μεγάλων κομμάτων οδηγηθήκαμε αυτομάτως στην εθνική χρεοκοπία. Αυτή είναι η πραγματικότητα όπως την γνωρίζει και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης, όπως την ζει στο πετσί του ο ίδιος και τα παιδιά του.
Σήμερα λοιπόν η καταχρεωμένη Ελλάδα βρίσκεται υπό καθεστώς κατοχής με την τρόικα να περιδιαβάζει ανενόχλητη και να πειραματίζεται πάνω στις αντοχές του Έλληνα εργαζόμενου, που τον κατέστησε άνεργο και πεινασμένο, και η κυρία Μέρκελ να νομίζει πως η χώρα μας αποτελεί αποικία της, στην οποία απέστειλε ως σκιώδη πρωθυπουργό τον θρασύ κ. Ράιχενμπαχ. Με μία μικρή διαφορά. Ότι η σημερινή Γερμανία, που εμφανίζεται ως πιστώτριά μας, είναι εκείνη που αδιαμφισβήτητα μας οφείλει ένα χρέος που έρχεται από τα χρόνια της Κατοχής και είναι μιάμιση φορά μεγαλύτερο από το συνολικό εξωτερικό μας χρέος! Περί αυτού πρόκειται.
Σύμφωνα με έναν Έλληνα ιστορικό, που τυχαίνει να έχει αφιερώσει τη ζωή του στην έρευνα της κατοχικής περιόδου, τον κ. Δημοσθένη Κούκουνα, η γερμανική οφειλή ανέρχεται σήμερα σε 510 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν μας ενδιαφέρουν τα πολιτικά του φρονήματα, ούτε καν τα γνωρίζουμε, άλλωστε η εγκυρότητά του αναγνωρίζεται από αριστερούς και δεξιούς, ακριβώς επειδή είναι αντικειμενικός. Γνωρίζουμε όμως από τα έντυπα και ηλεκτρονικά δημοσιεύματά του ότι υπάρχει συγκεκριμένη οικονομική οφειλή της Γερμανίας προς την Ελλάδα, που έχει τη μορφή διακρατικής δανειακής σύμβασης με αφετηρία το 1942. Στο νέο αποκαλυπτικό βιβλίο του, με τον τίτλο «Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια», υπάρχει πλήρης τεκμηρίωση που τον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στο τέλος του πολέμου το ύψος του κεφαλαίου ανερχόταν σε εκατό δισεκατομμύρια σημερινά ευρώ. Και όπως υπολογίζει, με χαμηλότοκο επιτόκιο 2,5% το σημερινό χρέος της Γερμανίας υπερβαίνει τα 510 δισεκατομμύρια.
Το ποσόν αυτό κάθε άλλο παρά φανταστικό είναι. Άλλωστε ένας διακεκριμένος σύγχρονος Γάλλος οικονομολόγος, ο Ζακ Ντελπλά, πριν ένα χρόνο εκτίμησε το ύψος αυτής της οφειλής σε 575 δισεκατομμύρια ευρώ, απορώντας μάλιστα πώς αποτολμούν να βάζουν θηλιά στον λαιμό του θύματος οι θύτες. Όσο δε για την αληθινή υπόσταση του χρέους αυτού, ο Κούκουνας δίνει όλο το ιστορικό και το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων μέσα στις πεντακόσιες και πλέον σελίδες του νέου βιβλίου του, ενώ ένας άλλος Γερμανός καθηγητής Ιστορίας της Οικονομίας στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Λονδίνου, ο Άλμπρεχτ Ριτσλ, δέχεται (σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Σπήγκελ» τον περασμένο Ιούνιο) ότι δεν υπάρχει απολύτως καμιά αμφιβολία για το κρατικό αυτό δάνειο.
Αλλά δεν είναι μόνον ο Έλληνας ιστορικός, ο Γάλλος οικονομολόγος και ο Γερμανός καθηγητής του Λονδίνου οι μοναδικοί που μιλάνε για τη δέσμευση του γερμανικού κράτους να εξοφλήσει αυτό το χρέος. Στο παρελθόν και άλλοι ειδικοί έχουν μιλήσει ανεπιφύλακτα για το ζήτημα αυτό. Έχω μάλιστα υπόψη μου ότι ο επί Κατοχής Γερμανός πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Γκύντερ Άλτενμπουργκ, κλήθηκε μεταπολεμικά, τον Ιούλιο 1964, από την τότε κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Γερμανίας να υποβάλει γνωμοδότηση στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών για το βάσιμο των δανείων αυτών και εκείνος, ως έχων άμεση γνώση των συμφωνιών στις οποίες είχε πρωταγωνιστική συμμετοχή, έλαβε θέση ανεπιφύλακτη υπέρ του νομίμου της ελληνικής αξιώσεως.
paspartoy.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου