Που λέτε λοιπόν, ο πρώτος πιτσιρικάς, ο Γιωργάκης, έπρεπε να κάνει την θητεία του, οπότε παρουσιάσθηκε στην Καλαμάτα, λίγο πρίν την λήξη της δεκαετίας του ΄80... Για να μήν του πέσει «βαριά» η θητεία, είπαν ορισμένοι καλοί άνθρωποι εκεί, να τον εντάξουν στα άρματα μάχης, αλλά όχι ως πλήρωμα, αλλά ως... γραφέα!
Έλα όμως που 24 μήνες θα ήταν πολύ χασομέρι, από άλλες ασχολίες και έτσι «είπαν» και του πρότειναν, να εξαγοράσει τα τρία-τέταρτα της θητείας του, τους 16 μήνες δηλαδή, πρός 19.000 δραχμές. «Δέχθηκε» την πρόταση των καλών ανθρώπων αυτών, ο πιτσιρικάς Γιωργάκης, οπότε απολύθηκε τον ζεστό Αύγουστο του 1979. Και επειδή γνωρίζουμε πόσο κακόπιστοι και μοχθηροί είναι μερικοί από εσάς τους αναγνώστες, «ξεκαθαρίζουμε», ότι ουδεμία σχέση με πραγματικά πρόσωπα, έχουν οι ιστοριούλες αυτές και τα στοιχεία όλα, είναι φυσικά εντελώς... φανταστικά!
Άλλος μικρός, ο νεαρούλης Αντωνάκης, παρουσιάσθηκε τον Ιούλιο του 1976 στο ένδοξο Πολεμικό μας Ναυτικό και λόγω «βιασύνης», η υπηρεσία σκέφθηκε να τον διευκολύνει, βοηθώντας τον λίγο μετά, τον Οκτώβριο δηλαδή του ιδίου έτους, να... απολυθεί, αφού εξαγόρασε τους 21 μήνες, προς 21.000 δραχμές! Τί έγιναν τα τρία μηνάκια που περίσσευαν; Α! Ήταν εντάξει λεβέντης ο νεαρός Αντωνάκης και τον φώναξαν το 1977 και τα έκανε! Είδατε πώς βοηθά και κατανοεί τα αιτήματα αυτών των νέων, η πατρίς;
Ένας παχουλούτσικος τώρα νεαρός, ο Βαγγελάκης, έπρεπε να παρουσιασθεί στην Κόρινθο, το 1986, αλλά μόλις τον είδε η ιατρική επιτροπή, διεπίστωσε ότι δεν κάνει για μάχιμος, λόγω πολλών κιλών και το έβγαλ-ε «Ι3», λόγω λέει «παχυσαρκίας»! Και επειδή δεν άντεχε ο χοντρούλης της ιστοριούλας αυτής, να καθυστερήσει πολύ, είπε να εξαγοράσει 9 μήνες θητείας, προς 27.000 δραχμές, έτσι για να... συντομεύει!
Άλλος... στρογγυλούτσικος, ονόματι Κωστάκης, πήγε στο Πολεμικό Ναυτικό το 1977 και σαν καλό παιδί, υπηρέτησε κανονικά έως το 1979, παρά την δυσκολία της πλατυποδίας που αντιμετώπιζε, ενώ του έδωσαν, συμπτωματικώς την ειδικότητα του «διαχειριστού»!
Ο πλέον παλαιότερος πιτσιρίκος όλων, ονόματι εόδωρος, πήγε και αυτός στο Π.Ν., τότε που κυβερνούσε η κακιά «δεξιά» και φοβόταν μήν τυχόν τον... κακομεταχειρισθούν, αφού όπως λέει, η ιστοριούλα, ήταν και εγγονός ενός κακού προπολεμικού «αυταρχικού» ανδρός. Έτσι είπαν να τον «τιμωρήσουν» δίδοντάς του, την ειδικότητα του... φαροφύλακος και μάλιστα στον πολύ-πολύ μακρινό και «ακριτικό» Πειραιά!!!
Προτελευταίος στην χαριτωμένη διήγησή μας, από τους πιτσιρικάδες αυτούς, ήταν ο Άκης, ο λεβέντης, που ξεχνώντας(...) να επιστρέψει στην πατρίδα να υπηρετήσει, μιά που τον ξελόγιασε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, με τι ... ομορφιές της, κηρύχθηκε ανυπότακτος το 1968, ενώ 4 χρόνια μετά, χάνει και την ελληνική ιθαγένεια! Όμως επέστρεψε το 1974, συνοδεύοντας, λέει, κάποιον «αγωνιστή της δημοκρατίας», που «πάλεψε» κατά της δικτατορίας στο εξωτερικό «σκληρά» και το 1975 εξαγόραση ΟΛΗ την θητεία του, (29 μήνες) προς 29.000 δρχ.
και... καθάρισε.
Αφήσαμε τελευταίο της ιστοριούλας αυτής, το πιο «μάγκα» λεβεντόπαιδο της ομάδος αυτής, που άλλος, δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει τόσο καλά και πετυχημένα, όσο αυτός. Ο νεαρός αυτός που λέτε, ονόματι Αλέξης, ήθελε και αυτός να πάει στο Π.Ν., αν και είχε επιλεγεί για στρατό ξηράς, την άνοιξη του 2003, οπότε επί Πασοκικής κυβερνήσεως Σημίτη, τα έφερε από εδώ, τα έφερε από εκεί και προσγειώθηκε, λέει, στον μακρινό Σκαραμαγκά! Αφού το παιδί «κατακουράσθηκε» μετά από 50 ημερών «βαριά» εκπαίδευση, μετετέθη δυσμενώς στην... Λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο(!), μια που ο καθένας το ίδιο θα έκανε, δεν συμφωνείτε;
Δεν ήταν άλλως τε και κάτι πολύ δύσκολο, έ; Ως υποψήφιος όμως βουλευτής για εκλογές, όπως έλεγε και ένας νόμος κάποιου υπουργού, Άκη στο όνομα, μπόρεσε και πήρε προσωρινή απόλυση(!) και κατόπιν, ενώ απέτυχε να εκλεγεί, ξαναγύρισε! Λόγω μειώσεως όμως της στρατιωτικής θητείας, ενώ χρώσταγε 6 μήνες, έκανε τελικώς 3, οπότε συνολικώς έκανε 15 μηνάκια και άσε τους άλλους χαζούς, να κάνουν πλήρη θητεία! Τέλη Ιουλίου του 2004, καθάρισε μέσα στους Ολυμπιακούς αγώνες... Είδατε ο λεβέντης;
Και επειδή κάποιοι πολύ κακοπροαίρετοι και κακόπιστοι καραδεξιοί, είναι μια ζωή εχθρικοί απέναντι στον πράσινο αναμορφωτή της χώρας, που λέγεται Κώστας και του φέρθηκε λέει άσχημα και άδικα κάποιος Γιωργάκης, άς δούμε τί γράφει η ιστοριούλα για την θητεία του. Μόλις σχεδόν είχε ανέβει στην εξουσία ένας άλλος Κώστας, με μεγάλα και πυκνά φρύδια, πολύ σκληρός λέει και κακός! Πώς θα έκανε τώρα θητεία ο μικρός τότε αυτός Αθηναίος, εκ Λαμίας, Κώστας;
Και όμως, άν και 1956, τότε που τα «έσκιαζε όλα η φοβέρα και τα πλάκωνε η δεξιά» και το παλάτι, αυτός ο Κώστας, τοποθετήθηκε να υπηρετήσει στο εντελώς ακριτικό και παραμεθόριο... Ζάππειο και συγκεκριμένα απέναντι, στην τότε ΑΣΔΕΝ ! Και δεν θέλουμε ΚΑΘΟΛΟΥ να μας πείτε εκείνες τις άλλες κακιούλες, ότι λέει τον είχε βαπτίσει, υψηλή προσωπικότης του Παλατιού, λίγο προ του πολέμου και ότι ο μπαμπάκας του, ήταν λέει, δοτός πρόεδρος επαρχιακού δικηγορικού συλλόγου, εν μέσω της «κακής» και αντιδημοκρατικής δικτατορίας Ι. Μεταξά!
Και δεν θέλουμε ΚΑΘΟΛΟΥ, να πιστέψουμε όλες αυτές τις «κατάπτυστες» φωνές, που συμπληρώνουν πώς, αμέσως μετά την πτώση του μετώπου και την εισβολή και κατοχή της χώρας μας, από τους Γερμανούς, αυτός ο μπαμπάς ντέ, του Κώστα ντέ, αποφάσισε λόγω δημοκρατικών ευαισθησιών και κουλτούρας, να διατηρήσει την θέση του, στον ίδιο δικηγορικό σύλλογο, ως πρόεδρος ΚΑΙ επί κατοχής! Μπράβο
αδυναμίες (και) στους Γερμανούς, ενώ μετά υπήρξαν άλλες εξελίξεις...
elora.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου