Του Κωνσταντίνου Μαριόλη από το capital.gr
Με την κρίση να βρίσκεται στο απόγειό της, ολόκληρη η Ευρώπη παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον τη ρητορική των Ευρωπαίων αξιωματούχων και ιδιαίτερα του διοικητή της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι.
Ο Ιταλός έχει δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες, μετά τη δέσμευσή του να κάνει τα πάντα για να σώσει το ευρώ, ενώ καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας εκτιμήσεις για το περιεχόμενο και κυρίως την ουσία της επόμενης κίνησης του Ντράγκι.
Την ερχόμενη Πέμπτη αναμένεται η απόφαση για τη νομισματική πολιτική και αυξάνονται αυτοί που πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να αναλάβει η ΕΚΤ ευθύνες, ακόμη και αυτές που οι πολιτικοί αρνούνται ή φοβούνται να αναλάβουν.
Ποια είναι όμως τα “βέλη” που έχει στη φαρέτρα της η κεντρική τράπεζα;
1. Μείωση επιτοκίων:Είναι το κύριο μέσο εφαρμογής της νομισματικής πολιτικής και το επιτόκιο αναχρηματοδότησης των ευρωπαϊκών τραπεζών, το οποίο μειώθηκε στις αρχές του μήνα στο 0,75%. Στο σημείο που βρισκόμαστε, δείχνει να έχει μπλοκαριστεί το επίπεδο μετάδοσης της πολιτικής της ΕΚΤ στο κόστος δανεισμού για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και αναζητείται λύση. Με άλλα λόγια, η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων δύσκολα μπορεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο.
2. LTRO:Τα τριετή, σχεδόν άτοκα, δάνεια για τις τράπεζες έκαναν την εμφάνισή τους τον περασμένο Δεκέμβριο και κατάφεραν να επιδράσουν θετικά στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων, ωστόσο η επίδραση της δεύτερης πράξης το Φεβρουάριο ήταν περιορισμένη. Ο Μάριο Ντράγκι επιμένει ότι δεν έχουν γίνει ακόμη εμφανή τα “σημάδια” του δεύτερου LTRO. Όπως όμως αποδεικνύεται, ένα τρισεκατομμύριο ευρώ δεν είναι αρκετά.
3. Διεύρυνση επιλέξιμων ενέχυρων:Μια εναλλακτική λύση για την ενίσχυση της χρήσης των δανείων της ΕΚΤ από τις τράπεζες με την διεύρυνση του φάσματος των περιουσιακών στοιχείων που παρέχονται ως ασφάλεια για τις χρηματοδοτήσεις της ΕΚΤ. Μπορεί να λειτουργήσει, κυρίως όμως ως πρόσθετο μέτρο, σε ένα τραπεζικό σύμπαν που έχει “ξεμείνει” από ποιοτικά ενέχυρα.
4. Διευκόλυνση καταθέσεων με αρνητικά επιτόκια:Η ΕΚΤ έχει τοποθετήσει 1 τρισ. ευρώ επιπλέον για την ενίσχυση της ρευστότητας στη διατραπεζική αλλά η αβεβαιότητα ωθεί τις τράπεζες να “παρκάρουν” τα ημερήσια κεφάλαια… που περισσεύουν στην ΕΚΤ. Αυτή τη στιγμή το επιτόκιο καταθέσεων στην ΕΚΤ είναι μηδενικό και αυτό που εξετάζεται είναι η περαιτέρω “υποχώρησή” του σε αρνητικό έδαφος. Παρ´ όλα αυτά οι τράπεζες δεν έχουν ακόμη αναγκαστεί να ρίξουν χρήμα στην αγορά.
5. Αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ για λογαριασμό των EFSF/ESM:Η ΕΚΤ μπορεί να αγοράσει ομόλογα από την πρωτογενή και δευτερογενή αγορά για λογαριασμό των μηχανισμών διάσωσης EFSF / ESM. Σε αυτή την περίπτωση εξετάζεται να χρησιμοποιεί η ΕΚΤ μόνο τους διαθέσιμους πόρους των τειχών προστασίας της Ευρωζώνης.
6. Αγορά κρατικών ομολόγων για λογαριασμό των EFSF/ESM με τη ρευστότητα της ΕΚΤ και στη συνέχεια επιστροφή από τους EFSF/ESM:Για να ενισχυθούν τα τείχη προστασίας, η ΕΚΤ αγοράζει κρατικά ομόλογα με ιδίους πόρους και τα κεφάλαια επιστρέφονται από τους EFSF/ESM. Μία λύση πιο τεχνική που έχει μπει για τα καλά στο τραπέζι αφού συνδυάζει την απεριόριστη ρευστότητα της ΕΚΤ με την “βαριά”, τουλάχιστον μέχρι στιγμής εγγύηση του EFSF.
7. Αγορά κρατικών ομολόγων για λογαριασμό των EFSF/ESM με τη ρευστότητα της ΕΚΤ αλλά τις απώλειες εγγυώνται τα Ταμεία EFSF/ESM:Για να ενισχυθούν τα τείχη προστασίας, η ΕΚΤ αγοράζει κρατικά ομόλογα με ιδίους πόρους αλλά οι απώλειες βαρύνουν τους EFSF/ESM. Και αυτή η ενδιάμεση και τεχνική λύση που βγάζει την ΕΚΤ από το παιχνίδι των ενδεχόμενων απωλειών.
8. Πρόγραμμα αγοράς ομολόγων:Η ΕΚΤ έχει αγοράσει τίτλους της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας ύψους 220 δισ. ευρώ σε μια προσπάθεια να “εξυγιάνει” και να… επαναφέρει στη ζωή τις ζώνες μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής. Δεν λειτούργησε, αλλά πολλοί εξακολουθούν να τη θεωρούν μία λύση…
9. Αγορά κρατικών ομολόγων με “ποσοτική χαλάρωση”:η ΕΚΤ θα μπορούσε να αρχίσει να αγοράζει κρατικά ομόλογα χωρών-μελών της Ευρωζώνης, τυπώνοντας συνέχεια χρήμα, με δυνητικά απεριόριστα ποσά, μειώνοντας το κόστος του χρήματος στην περιφέρεια. Ίσως αποτελεί τη μοναδική λύση που μπορεί να έχει ουσιαστικό και άμεσο αντίκτυπο, ωστόσο οι αντιδράσεις του Βερολίνου και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της καθιστούν ανέφικτο προς το παρόν ένα τέτοιο εγχείρημα.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου