Πρώτο Θέμα:"«θα είναι η Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις επόμενες εκλογές;"

Στο Πρώτο Θέμα της Κυριακής διαβάζουμε ένα ρεπορτάζ που προετοιμάζει το κοινό για το  τι θα δούμε τις επόμενες ημέρες..Διαβάστε:

Τα εφιαλτικά γκάλοπ

Ετσι κι αλλιώς όλα δείχνουν ότι αλλάζουν άρδην οι πολιτικές ισορροπίες στη χώρα και διαμορφώνονται νέοι κανόνες στο πολιτικό παιχνίδι,καθώς παρατηρείται εφιαλτική δημοσκοπική άνοδος της Χρυσής Αυγής, η οποία επιδεικνύει και έντονη «κινητικότητα»…

όπως θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ευσχήμως τις φανερά έκνομες δράσεις στις οποίες επιδίδεται στο κοινωνικό πεδίο, με πρωτοφανή αποδοχή από ένα μέρος της κοινής γνώμης. Μετά τις δεύτερες εκλογές, εκείνες του Ιουνίου, οι ψύχραιμοι παρατηρητές, ακόμη και τα επιτελεία των άλλων κομμάτων, είχαν αντιληφθεί ότι το φαινόμενο της ανόδου της Χρυσής Αυγής δεν ήταν απλώς συγκυριακό, ούτε χωρίς κοινωνική αναφορά και βαθύτερες αιτίες. Ουδείς όμως ανέμενε ότι σε τόσο σύντομο διάστημα, όσο το δίμηνο, που μεσολάβησε από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση το μόρφωμα αυτό της Ακροδεξιάς θα αναδεικνυόταν τρίτη δύναμη στα γκάλοπ, σημειώνοντας μέχρι και διψήφια ποσοστά και έχοντας συνεχώς ανοδική τάση!

Αξιοποιώντας με ακραίο τρόπο τα υπαρκτά προβλήματα που ταλαιπωρούν την έτσι κι αλλιώς χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία (οικονομική κρίση, λαθρομετανάστευση, κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, ανασφάλεια, διαφθορά, απαξίωση των θεσμών κ.λπ.), και κυρίως εκμεταλλευόμενη την καταφανή αδυναμία -ενίοτε και απροθυμία- της Πολιτείας να δώσει λύσεις, η Χρυσή Αυγή μοιάζει να έχει χτυπήσει φλέβα πολιτικού χρυσού, με τεράστια αύξηση της επιρροής της σε μεγάλα στρώματα ψηφοφόρων. Ηδη με τη ρευστότητα και τους κλυδωνισμούς που αντιμετωπίζει το πολιτικό σύστημα τα ερωτήματα είναι του τύπου «θα είναι η Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις επόμενες εκλογές;» ή «έχει εκλογική οροφή η Χρυσή Αυγή;», ερωτήματα αδιανόητα μέχρι από πριν μερικούς μήνες, λογικά όμως με τα όσα συμβαίνουν πλέον στην ελληνική κοινωνία. Η εισβολή του ακροδεξιού κόμματος στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό έχει θορυβήσει τους πάντες όχι μόνο επειδή η δράση του κινείται στα όρια της νομιμότητας, αλλά και γιατί οι βίαιες ενέργειές του απειλούν ευθεία απειλή για τη δημοκρατία και τη λειτουργία μίας ευνομούμενης Πολιτείας. Πέρα από το προφανές, όμως, ότι δηλαδή η ιδιότυπη νομιμοποίηση της βίας και πολύ περισσότερο ο εθισμός σε αυτήν είναι ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας, υπάρχει και η ψυχρή αποτύπωση αυτής της εξέλιξης στους πολιτικούς συσχετισμούς και τις εν δυνάμει μετακινήσεις των ψηφοφόρων.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει η Ν.Δ., εξ ου και οι συνεχείς συσκέψεις επιτελών της Συγγρού τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου, όταν και δημοσιοποιήθηκαν τα δυσμενή γκάλοπ. Δεν είναι όμως μόνο η Ν.Δ. Είναι και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες που προβληματίζονται. Τα δύο κόμματα δέχονται μικρότερες μεν, αλλά όχι αμελητέες πιέσεις. Η εκλογική βάση των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν έχει ακόμη ισχυρή συνοχή, ωστόσο το κόμμα του κ. Πάνου Καμμένου φαίνεται ότι μπορεί να αντισταθμίσει τις απώλειες προς τα δεξιά του απευθυνόμενο στην ευρύτερη λαϊκή βάση της Ν.Δ., αξιοποιώντας πάντα τα αντιμνημονιακά της αντανακλαστικά. Πρόβλημα έχει και το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο οι διαρροές προς τη Χρυσή Αυγή έχουν ήδη εντοπιστεί στις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις και προφανώς δεν είχαν συγκυριακό χαρακτήρα. Ο ιδιότυπος εθνικοσοσιαλισμός που εμφιλοχώρησε από τις δεκαετίες του '70 και του '80 στο μεγάλο τότε Κίνημα βρίσκει τώρα διέξοδο προς την Ακροδεξιά και αυτό καθιστά το ΠΑΣΟΚ ευάλωτο στις πλαγιοκοπήσεις της Χρυσής Αυγής, αν και δεν υπάρχουν πλέον πολλά περιθώρια «αφαίμαξης» μετά τη συρρίκνωση που υπέστη στις εκλογές.

Ωστόσο η Ν.Δ. έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα όχι μόνο επειδή είναι το κόμμα-κορμός του κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά και γιατί εμφανίζεται ευάλωτη σε διαρροές για δύο λόγους: πρώτον, εξαιτίας της φθοράς από τα νέα σκληρά μέτρα που πρόκειται να ληφθούν, καθώς αυτά πλήττουν παραδοσιακά τμήματα της συντηρητικής εκλογικής βάσης του κόμματος τα οποία είναι πιο εύκολο να μετακινηθούν πιο δεξιά παρά προς το κέντρο για να εκφράσουν τη δυσφορία τους. Δεύτερον, λόγω της αδυναμίας της, έτσι κι αλλιώς, να πείσει τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους, οι οποίοι επέστρεψαν μεν στις εκλογές του Ιουνίου υπό τον φόβο της χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ αλλά έχουν προ πολλού, όπως φάνηκε από την αναμέτρηση του Μαΐου, διαρρήξει τις σχέσεις τους με τη Ν.Δ. Εγκυρες αναλύσεις καταδεικνύουν υποχώρηση του φιλελεύθερου και κεντρώου πόλου της Ν.Δ. έναντι πιο ακραίων δεξιών απόψεων.

Υ.Γ.

Οι δικές μας πληροφορίες(η αξιοπιστία των οποίων έχει κριθεί..) αναφέρουν ότι το 12% φαντάζει λίγο στο εν δυνάμει εκλογικό σώμα που είναι διατεθειμένο να ψηφίσει το Εθνικιστικό Κίνημα αν αύριο είχαμε εκλογές. Περισσότερα όμως θα πούμε για το θέμά τις επόμενες ημέρες

http://paspartoy.blogspot.gr