Πρωτόκολλο Δωδέκατο της Σιών (Ο ρόλος του Τύπου)

Μικρή σημείωση: Τα πρωτόκολλα της Σιών είναι η καθοδήγηση που δίνεται από τις εβραϊκές συναγωγές, στις ελεγχόμενες μασονικές στοές, με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Σήμερα, παρά ποτέ είμαστε πολύ κοντά στην επίτευξη των στόχων τους. Διαβάστε προσεκτικά τι λένε οι Εβραίοι.Την λέξη ελευθερία, την οποία μπορεί κανείς να την ερμηνεύσει με διάφορους τρόπους, εμείς θα την καθορίσουμε ως εξής…

Η ελευθερία είναι το δικαίωμα να κάνουμε ότι επιτρέπει ο νόμος. Τότε μια ερμηνεία αυτής της λέξης θα έχει αποτέλεσμα να είναι στα χέρια μας κάθε ελευθερία, γιατί οι νόμοι θα καταστρέφουν ή θα δημιουργούν οτιδήποτε θα μας αρέσει, σύμφωνα με το πρόγραμμα που παρουσιάστηκε παραπάνω.

Απέναντι στον Τύπο θα ενεργούμε με τον εξής τρόπο. Ποιο ρόλο παίζει τώρα ο τύπος;  Χρησιμεύει για να αναφλέγει τα πάθη ή να συντηρεί τους εγωϊσμούς των κομμάτων. Είναι μάταιος, άδικος, ψεύτης και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καθόλου σε τι χρησιμεύει. Θα του φορέσουμε σαμάρι και θα του βάλουμε γερά χαλινάρια, θα κάνουμε το ίδιο και για τα άλλα έντυπα, γιατί σε τι θα μας χρησίμευε να απαλλαγούμε από τον τύπο, αν επρόκειτο να χρησιμεύσουμε για στόχος των φυλλαδίων και των βιβλίων; Θα μεταβάλλουμε τη δημοσιότητα που μας στοιχίζει ακριβά σήμερα , γιατί χάρη σ'αυτή λογοκρίνουμε τις εφημερίδες, σε πηγή όρων για το Κράτος μας. Θα δημιουργήσουμε ειδικό φόρο για τον τύπο. Θα απαιτούμε εγγύηση για την ίδρυση εφημερίδων ή τυπογραφείων. Έτσι θα προφυλάσσεται η Κυβέρνηση μας από κάθε επίθεση εκ μέρους του τύπου. Και με την ευκαιρία θα επιβάλλουμε πρόστιμα χωρίς οίκτο. Χαρτόσημο, εγγυήσεις και πρόστιμα θα δίνουν τεράστιο εισόδημα στο κράτος.

Είναι αλήθεια ότι οι εφημερίδες των κομμάτων θα μπορούσαν να αντέξουν στις χρηματικές απώλειες. Θα τις απαγορεύσουμε αμέσως μετά τη δεύτερη επίθεση εναντίον μας. Κανείς δε θα θίξει χωρίς τιμωρία την αίγλη του κυβερνητικού μας αλάθητου.

Το πρόσχημα της απαγόρευσης κάποιας εφημερίδας θα είναι ότι το όργανο μας για το οποίο θα γίνεται λόγος ξεσηκώνει τα πνεύματα χωρίς αιτία και λόγο. Σας παρακαλώ να σημειώσετε ότι ανάμεσα σε εκείνους που θα μας επιτίθενται θα υπάρχουν και όργανα δημιουργημένα από μας, αλλά αυτά θα προσβάλλουν αποκλειστικά ορισμένα σημεία των οποίων εμείς θέλουμε τη μεταβολή.

Τίποτε δε θα δημοσιεύεται στο κοινό χωρίς τον έλεγχο μας. Το αποτέλεσμα αυτό κατορθώθηκε πια στις μέρες μας από το γεγονός ότι όλες οι ειδήσεις συλλέγονται από πάρα πολλά πρακτορεία, α οποία τις συγκεντρώνουν από όλα τα μέρη του κόσμου. Τα πρακτορεία αυτά θα είναι τότε εξ ολοκλήρου δικά μας και δε θα δημοσιεύουν τίποτε άλλον παρά αυτό που θα διατάζουμε.

Αν από τώρα μπορέσαμε να κυριαρχήσουμε στις σκέψεις των Χριστιανικών κοινωνιών σε τέτοιο βαθμό, ώστε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται τα παγκόσμια γεγονότα μέσα από τους χρωματιστούς φακούς των γυαλιών τα οποία βάζουμε μπροστά στα μάτια τους, αν από τώρα σε κανένα κράτος δεν υπάρχουν συρτάρια που να μας κρύβουν τα ανόητα λεγόμενα από τους Χριστιανούς μυστικά του Κράτους, τι θα γίνει, όταν εμείς θα είμαστε οι αναγνωρισμένοι Κυρίαρχοι του σύμπαντος στο πρόσωπο του παγκόσμιου βασιλιά;

Όποιος θελήσει να γίνει εκδότης, βιβλιοθηκάριος ή τυπογράφος, θα υποχρεωθεί να αποκτήσει ένα δίπλωμα, το οποίο σε περίπτωση που ο κάτοχος του θα ενοχοποιούνταν για μια οποιαδήποτε κακή πράξη, θα του αφαιρούνταν αμέσως. Με τέτοια μέτρα το όργανο της σκέψης θα γίνει ένα μέσο αγωγής στα χέρια της Κυβερνήσεως μας, η οποία δε θα επιτρέπει πια στις λαϊκές μάζες να παρεκτρέπονται από τα αγαθά της προόδου.

Ποιος από εμάς αγνοεί ότι αυτά τα απατηλά αγαθά οδηγούν αμέσως σε παράλογα όνειρα; Από τα όνειρα αυτά γεννιούνται οι αναρχικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και της εξουσίας, γιατί η πρόοδος ή μάλλον η ιδέα της προόδου έχει δώσει την ιδέα των κάθε λογής χειραφετήσεων χωρίς να καθορίσει τα όρια τους...Όλοι εκείνοι που ονομάζουμε φιλελεύθερους είναι αναρχικοί, αν όχι έμπρακτα, τουλάχιστον ως προς τη σκέψη. Ο καθένας τους επιδιώκει τις φαντασιοπληξίες της ελευθερίας και καταλήγει στην αναρχία, διαμαρτύρεται απλά γιατί του αρέσει να διαμαρτύρεται.

Ας επανέλθουμε στο Τύπο/ Θα τον πλήξουμε, όπως και κάθε έντυπο, με δασμούς σε χαρτόσημα για κάθε φύλλο και με ενέχυρα. Τα βιβλία κάτω των 30 φύλλων θα φορολογούνται διπλάσια. Θα τα κατατάξουμε στην κατηγορία των φυλλαδίων, αφενός για να ελαττώσουμε τον αριθμό των περιοδικών, τα οποία είναι ο χειρότερο δηλητήριο, αφετέρου για να υποχρεώσουμε τους συγγραφείς να παράγουν συγγράμματα τόσο μεγάλα, ώστε λίγοι να τα διαβάζουν και προπαντός λόγω της ακριβής τους τιμής. Απεναντίας ότι θα εκδίδουμε εμείς οι ίδιοι για την πνευματική ωφέλεια, μέσα σε καθορισμένο πλαίσιο, θα είναι φθηνό και θα διαβάζεται από όλο το κόσμο. Ο δασμός θα κατασιγάσει την κούφια επιθυμία του γραψίματος και ο φόβος της τιμωρίας θα θέσει τους συγγραφείς κάτω από την εξάρτηση μας.

Αν βρεθούν πρόσωπα που θέλουν να γράψουν εναντίον μας, δεν θα βρεθεί κανείς για να εκτυπώσει τα γραπτά τους. Πριν να δεχτεί να τυπώσει ένα κείμενο ο εκδότης ή ο τυπογράφος, θα υποχρεώνεται να πηγαίνει στις αρχές, για να επιτύχει την έγκριση γι αυτό. Μ'αυτό το τρόπο θα γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις παγίδες που μας στήνουν και θα τις καταστρέφουμε, δίνοντας εκ των προτέρων εξηγήσεις για την εξεταζόμενη υπόθεση.

Η φιλολογία και η δημοσιογραφία είναι οι δύο σπουδαιότερες παιδαγωγικές δυνάμεις, και γι αυτό η Κυβέρνηση μας θα είναι ιδιοκτήτρια των περισσότερων εφημερίδων. Μ'αυτό το τρόπο η βλαβερή επιρροή του ιδιωτικού τύπου θα εξουδετερώνεται και θα αποκτήσουμε πολύ μεγάλη επιρροή πάνω στην κοινή  γνώμη. Αν εγκρίνουμε την έκδοση δέκα εφημερίδων, θα ιδρύουμε τριάντα δικές μας κ.ο.κ.

Το κοινό δε θα υποπτευθεί τίποτα. Όλες οι εφημερίδες που θα εκδίδονται από εμάς, θα έχουν φαινομενικά τις πιο αντίθετες τάσεις και γνώμες, πράγμα το οποίο θα εμπνεύσει την εμπιστοσύνη σε αυτές   την εμπιστοσύνη σε αυτές και θα προσελκύσει σε εμάς τους αντιπάλους μας χωρίς δυσπιστία. Θα πέσουν στην παγίδα και θα καταστούν αβλαβείς. Τα όργανα επίσημου χαρακτήρα θα είναι στην πρώτη σειρά. Θα επαγρυπνούν πάντοτε για τα συμφέροντα μας, και για αυτό η επιρροή μας θα είναι μηδαμινή.

Σε δεύτερη γραμμή θα έρχονται τα ημιεπίσημα όργανα, των οποίων ο ρόλος θα είναι να προσελκύουν τους αδιάφορους και τους χλιαρούς.

Στην τρίτη γραμμή θα βάλουμε την υποτιθέμενη αντιπολίτευση μας. Ένα ελάχιστο όργανο θα είναι ο αντίποδας των ιδεών μας. Οι αντίπαλοι μας θα θεωρήσουν τον ψευτοαντίπαλο μας αυτόν για σύμμαχο τους και θα μας αποκαλύψουν το παιχνίδι τους.

Οι εφημερίδες μας θα είναι όλων των αποχρώσεων. Οι μεν θα είναι αριστοκρατικές, οι δε δημοκρατικές, επαναστατικές ή και αναρχικές ακόμη, εφόσον, εννοείται θα ζεί το σύνταγμα.

Θα έχουν όπως ο Ινδός Θεός Βισνού, εκατό χέρια, που το καθένα θα επισπεύδει την μεταβολή της κοινωνίας. Τα χέρια αυτά θα καθοδηγούν την κοινή γνώμη προς την κατεύθυνση που ταιριάζει στους σκοπούς μας, διότι ένας πολύ ταραγμένος άνθρωπος χάνει τη δύναμη να λογικεύεται και εύκολα παραδίνεται στην υποβολή. Οι ηλίθιοι που θα πιστεύουν ότι επαναλαμβάνουν τη γνώμη της εφημερίδας του κόμματος τους, θα επαναλαμβάνουν απλώς τη γνώμη μας ή τη γνώμη που θα μας αρέσει. Θα φαντάζονται ότι ακολουθούν το όργανο του κόμματος τους και θα ακολουθούν στην πραγματικότητα τη σημαία που θα σηκώσουμε γι αυτούς.

Για να οδηγούμε στην κατεύθυνση αυτή τη στρατιά των δημοσιογράφων μας, θα χρειαστεί να διοργανώσουμε αυτό το έργο με εντελώς ξεχωριστή φροντίδα. Με το όνομα "κεντρικό γραφείο του τύπου" θα διοργανώσουμε φιλολογικές συγκεντρώσεις, στις οποίες οι πράκτορες μας θα δινουν, χωρίς κανείς να το αντιλαμβάνεται, το σύνθημα και τα σημεία.

Τα όργανα μας, συζητώντας και καταπολεμώντας την πρωτοβουλία μας με ένα τρόπο επιπόλαιο , χωρίς να φτάνουν στο βάθος των πραγμάτων, θα έχουν μια μάταια πολεμική κατά των επίσημων εφημερίδων, και αυτό για να μας δίνουν την αφορμή να εκφραζόμαστε σαφέστερα από ότι θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό κατά τις πρώτες επίσημες δηλώσεις μας.

Οι επιθέσεις αυτές θα παίζουν επιπλέον και τον εξής ρόλο: ότι οι υπήκοοι μας θα πιστεύουν ότι είναι βέβαιοι, ότι μπορούν να μιλούν ελεύθερα. Αυτό από την άλλη θα επιτρέψει στους πράκτορες μας να λένε και να διαβεβαιώνουν ότι τα όργανα που κηρύσσονται εναντίον μας δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να φλυαρούν, εφόσον δεν βρίσκουν πραγματικά επιχειρήματα, για να ανασκευάσουν σοβαρά τα μέτρα μας.

Οι μη αντιληπτοί από την κοινή γνώμη, αλλά ασφαλείς αυτοί τρόποι θα τραβήξουν βεβαίως προς εμάς την προσοχή και την εμπιστοσύνη του κοινού. Χάρη στους τρόπους αυτούς θα διεγείρουμε ή θα καταπραϋνουμε, ανάλογα με τις περιστάσεις, τα πνεύματα στα πολιτικά ζητήματα, πείθοντας τα ή παραπλανώντας τα, σημειώνοντας άλλοτε την αλήθεια και άλλοτε το ψέμα, επιβεβαιώνοντας ή αμφισβητώντας τα γεγονότα, ανάλογα με την εντύπωση που προκαλούν στο κοινό, ψηλαφίζοντας πάντα προσεκτικά το έδαφος, προτού πατήσουμε το πόδι πάνω σε αυτό...Ασφαλώς, χάρη στα μέτρα που αναφέραμε, θα νικήσουμε τους αντιπάλους μας, γιατί δε θα έχουν στην διάθεση τους δημοσιογραφικά όργανα με τα οποία να μπορούν να εκφράζουν τις γνώμες τους μέχρι το τέλος. Έτσι δε θα έχουμε αν ανάγκη να τους αποκρούσουμε εκ βάθρων...

Σε περίπτωση ανάγκης θα αποκρούσουμε δραστήρια μέσω του ημιεπίσημου τύπου μας τις δοκιμαστικές σφαίρες που θα εκσφενδονίζονται από εμάς από την τρίτη κατηγορία του Τύπου μας για σφυγμομέτρηση του κοινού.

Από τώρα πλέον, τουλάχιστον στο γαλλικό Τύπο, υπάρχει μια μασονική αλληλεγγύη. Όλα τα όργανα του Τύπου είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με το επαγγελματικό μυστικό. Όπως με τους αρχαίους μάντεις, κανένα μέλος δεν προδίδει το μυστικό των πληροφοριών του, αν δεν πάρει διαταγή γι αυτό. Κανείς δημοσιογράφος δε θ'αποφασίσει να προδώσει αυτό το μυστικό, διότι κανείς τους δε θα γίνεται δεκτός από το σύνδεσμο, αν δεν έχει κάποια βρώμικη κηλίδα στο παρελθόν του. Οι κηλίδες αυτές θα αποκαλύπτονταν αμέσως. Εφόσον οι κηλίδες αυτές είναι το μυστικό ορισμένων, η αίγλη του δημοσιογράφου προσελκύει η γνώμη της πελιοψηφίας της χώρας και ακολουθείται με ενθουσιασμό.

Τα συμφέροντα μας επεκτείνονται προπαντός στις επαρχίες. Είναι ανάγκη να διεγείρουμε εδώ ελπίδες και αντίθετες βλέψεις προς αυτές της πρωτεύουσας, στην οποία θα τις παρουσιάζουμε ως γνήσιες επαρχιακές. Είναι φανερό ότι η πηγή τους θα είναι πάντοτε η ίδια, θα προέρχεται από εμάς. Εφόσον δεν θα απολαύσουμε ακόμη πλήρη εξουσία, θα έχουμε κάποτε ανάγκη να περιβάλλονται οι πρωτεύουσες με τις γνώμες του λαού, δηλ. της πλειοψηφίας, που θα καθοδηγείται από τους πράκτορες μας. Μας είναι αναγκαίο να μην συζητούν οι πρωτεύουσες, κατά την ψυχολογική στιγμή, το τετελεσμένο γεγονός για το λόγο ότι αυτό θα είναι πια παραδεκτό από την επαρχιακή πλειοψηφία.

Όταν θα πάμε στο νέο καθεστώς που θα προπαρασκευάσει την βασιλεία μας, δεν θα επιτρέψουμε την αποκάλυψη της δημόσιας ατιμίας από τον Τύπο. Πρέπει να γίνει πιστευτό ότι το νέο καθεστώς έχει τόσο καλά ικανοποιήσει όλο το κόσμο, ώστε και τα εγκλήματα ακόμη εξαφανίστηκαν. Οι περιπτώσεις εκδήλωσης της εγκληματικότητας πρέπει να είναι γνωστές μόνο στα θύματα της και τους τυχόν μάρτυρες τους.

http://ypogeia-drasi.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8069.html