Τι προφήτευαν οι Παπουλάκηδες του Ελληνισμού για την παγκόσμια οικονομική κρίση;

Τι προφήτευαν οι Παπουλάκηδες του Ελληνισμού για την παγκόσμια οικονομική κρίση;

Μία σειρά προφητειών του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού,ο οποίος έζησε μεταξύ των ετών 1714-1779, αλλά προέβλεψε την πείνα, την δίψα, την κατοχή και την οικονομική κρίση, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα σημεία του πλανήτη μας!Διαβάστε τι αποκαλύπτουμε μέσα στο βιβλίο μας «Ο Άγνωστος Πατροκοσμάς», αλλά και στο άλλο βιβλίο: «Παπουλάκος» Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα», όπου αναφερόμαστε στον Προφήτη του Μοριά, τον Άγιο της Πελοποννήσου!...

ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779), για όσους δεν έτυχε να γνωρίζουν, ήταν ένας Κληρικός, Δάσκαλος του Γένους, νεομάρτυρας και άγιος της ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννήθηκε στο χωριό Μεγάλο Δέντρο της Τριχωνίδας. Το βαφτιστικό του όνομα ήταν Κώνστας. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στη Σιγδίτσα της Παρνασσίδας κοντά σε φημισμένους δασκάλους. Στα νεανικά του χρόνια διορίστηκε δάσκαλος στη Λομποτίνα της Ναυπακτίας. Αργότερα πήγε στο Άγιο Όρος και φοίτησε στην Αθωνιάδα σχολή, που τότε είχε μεγάλη φήμη. Όταν τελείωσε τις σπουδές του εκεί, έγινε μοναχός και μετά ιερέας. Βλέποντας το λαό να υποφέρει από την αμάθεια και να χάνει την πίστη του, αποφάσισε να τον βοηθήσει περιοδεύοντας και κηρύσσοντας το Ευαγγέλιο.

Το 1760 πήγε στην Κωνσταντινούπολη και πήρε άδεια από τον πατριάρχη για τα ιεραποστολικά του σχέδια. Από τότε, για 20 ολόκληρα χρόνια περιηγήθηκε ολόκληρο σχεδόν το χώρο της ελληνικής υπαίθρου διδάσκοντας και δίνοντας θάρρος στους ταλαιπωρημένους Έλληνες. Την πρώτη του περιοδεία άρχισε από την Αιτωλία. Γυρνούσε από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη κηρύσσοντας. Με ανανεωμένη την άδεια από τον πατριάρχη Σωφρόνιο αρχίζει τη δεύτερη περιοδεία του στα Δωδεκάνησα. Το 1775 τον βρίσκουμε να διδάσκει στα μοναστήρια και τις σκήτες του Αγίου Όρους, στη Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Δυτική Μακεδονία, Ήπειρο, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο και Κέρκυρα. Η δραστηριότητά του απλώθηκε και σε όλη τη Βόρεια Ήπειρο, από την Αυλώνα ως το Πόγραδετς. Τα λόγια του είχαν μεγάλη απήχηση στο λαό. Η γλώσσα του ήταν απλή δημοτική, όπως τη μιλούσε ο λαός. Το ύφος του πολύ απλό, πλουτισμένο όμως με ζωηρές διηγήσεις και παρομοιώσεις. Ο Κοσμάς δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη να καταγράψει τους λόγους του. Αυτούς τους διέσωσαν οι μαθητές του. Τον κύκλο των θεμάτων του αντλούσε από τη θρησκευτική παράδοση, τις κοινωνικές συνθήκες, την καθημερινότητα και τη σκληρή ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου. Προσπάθησε και πέτυχε σε μεγάλο βαθμό να περιορίσει τους εξισλαμισμούς και να πείσει τους βλαχόφωνους και αλβανόφωνους πληθυσμούς της Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου να μιλούν μόνο ελληνικά. Ίδρυσε 210 σχολεία (από τα οποία τα 200 δίδασκαν τη δημοτική γλώσσα και τα 10 την αρχαία ελληνική), όπως αναφέρει σε επιστολή γραμμένη λίγο πριν από το θάνατό του, και παρακινούσε τους πάντες να μορφώνονται. Πάρα πολλοί ήταν οι εχθροί του, οι οποίοι τον κυνήγησαν και πέτυχαν τελικά να τον εξοντώσουν. Βρίσκοντας την κατάλληλη ευκαιρία οι Εβραίοι της Ηπείρου τον κατηγόρησαν ότι τάχα παρακινεί τους χριστιανούς σε απείθεια κατά της τουρκικής εξουσίας. Ενώ λοιπόν κήρυσσε στο χωριό Κολικόντασι, κοντά στο Μπεράτι, άνθρωποι του Κουρτ πασά τον έπιασαν και τον απαγχόνισαν στις 24 Αυγούστου του 1779.

Ο Κοσμάς τιμήθηκε από Έλληνες, Αλβανούς και Τούρκους ως άγιος και προφήτης. Αργότερα ο Αλή πασάς έχτισε ναό στον τόπο όπου μαρτύρησε ο άγιος. Η Ιερή Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1961 τον ανακήρυξε άγιο και όρισε να γιορτάζεται η μνήμη του στις 24 Αυγούστου. (Βλέπε και Εγκυκλοπαίδεια: Μαλλιαρης-παιδεία").

Προφητείες για την πείνα και την δίψα …

75. "Λυπηρόν είναι να σας το ειπώ• σήμερον, αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες που να δίδωμεν χιλιάδες φλουριά και να μην ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί".

Η πείνα ( = λιμός), όπως όλοι γνωρίζουν, είναι η έλλειψη τροφής σε μια περιοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα, με συνέπεια ασθένειες και μαζικούς θανάτους των ανθρώπων της περιοχής. Τα φαινόμενα του λιμού οφείλονται σε φυσικά αίτια (καταστροφή της παραγωγής από ανομβρία ή άλλες δυσμενείς καιρικές συνθήκες και θεομηνίες) ή ανθρωπογενή αίτια (υπερπληθυσμός, πόλεμοι κ.ά.).

Η Ελλάδα, δυστυχώς, την πείνα «την έζησε στο πετσί της» όπως θάλεγε χαρακτηριστικά ο θυμόσοφος λαός μας, όταν γνωρίζει πώς αποδεκατίστηκε ένας ολόκληρος πληθυσμός κατά την Κατοχή (1941-1944) και όχι μόνον...

Ωστόσο, όποιος διαβάσει προηγούμενες προφητείες του Πατροκοσμά (20ή, 32α, 38η, 40ή, 53η και 65η) θα δει ότι το θέμα της πείνας, δεν είναι κάτι, που ήρθε μονάχα με την φοβερή πείνα της Κατοχής, αλλά και με όλα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας με την ανομβρία και την μόλυνση των υδάτων, που είναι πολύ δυσοίωνα προβλήματα του αμέσου μέλλοντός μας.

Ήδη, πολλές περιοχές του πλανήτη μαστίζονται από πείνα και δίψα, ενώ η Ελλάδα, δυστυχώς, περνάει κι αυτή στις χώρες υψηλού κινδύνου με το πρόβλημα της ανομβρίας, το οποίον είναι βέβαιο, ότι θα επιφέρει και άλλα προβλήματα, όπως αυτό της ελλείψεως τροφίμων και του γενικότερου προβλήματος επισιτισμού των κατοίκων.

Αριστερά: Εφιαλτική εικόνα του ελλαδικού χώρου όπου η λειψυδρία απειλεί πολλές περιοχές της Χώρας μας, όπως καταγγέλλει η εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» της Δευτέρας 23 Ιουνίου 2008 (δεξιά). Κι αν αυτό συνεχιστεί, πολύ σύντομα θα θυμηθούμε τον Παπουλάκο του Βορρά, που έλεγε ότι: "Λυπηρόν είναι να σας το ειπώ• σήμερον, αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες που να δίδωμεν χιλιάδες φλουριά και να μην ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί".

Ήδη οι αγρότες άρχισαν ν’ ανησυχούν και όπως μεταδίδουν τα δελτία ειδήσεων:

«Οι ακραίες κλιματολογικές συνθήκες του τελευταίου διαστήματος, κάνουν τους αγρότες ν’ ανησυχούν, καθώς χιλιάδες στρέμματα σιτηρών απειλούνται, ενώ οι υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες αποτελούν άμεσο κίνδυνο και για τις δενδρώδεις καλλιέργειες, που απειλούνται με μεγάλης έκτασης καταστροφή σε περίπτωση που ακολουθήσουν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ανάλογα δυσμενείς θα είναι οι επιπτώσεις στο σύστημα γεωργικών αποζημιώσεων της χώρας, ενώ εντείνεται η ανησυχία για τη φετινή αρδευτική περίοδο, αφού η έλλειψη χιονιού κρατά τα νερά των ποταμών σε χαμηλά επίπεδα. Σε πολλές περιοχές της χώρας, όπου οι κάτοικοι ασχολούνται ως επί το πλείστον με τις καλλιέργειες, οι εκτάσεις τους παραμένουν ουσιαστικά απότιστες από το Νοέμβριο, αφού και αυτός ο μήνας χαρακτηρίστηκε από ανομβρία…».

Η δίψα, για να έλθουμε και στο άλλο θέμα, είναι το αίσθημα που προκαλείται από την ανάγκη του οργανισμού για την κατανάλωση υγρών και κυρίως νερού. Το αίσθημα της δίψας ενεργοποιείται όταν η πρόσληψη υγρών είναι μικρότερη από την απώλεια νερού σε έναν οργανισμό.

Γενικά, η δίψα είναι ο μηχανισμός που ειδοποιεί τον οργανισμό για την πτώση του απαραίτητου ποσοστού νερού, ώστε να διατηρείται η υδατική ισορροπία και να αποφευχθεί η αφυδάτωση, η οποία μπορεί να επιφέρει πολύ σοβαρές συνέπειες σε έναν οργανισμό, ακόμη και θάνατο.

Δεν θα μιλήσουμε τώρα και για το μεγάλο πρόβλημα, που αντιμετωπίζουν και άλλες χώρες του πλανήτη μας. Αρκούν μονάχα δύο ειδήσεις, που πρέπει να προβληματίζουν κάθε σκεπτόμενο πολίτη, διότι κι αυτές είναι αποτέλεσμα της συνεχώς διογκούμενης λειψυδρίας, που έρχεται σαν συνέχεια του φαινομένου του θερμοκηπίου:

1) «Η παρατεταμένη ανομβρία, που εξακολουθεί να πλήττει περιοχές της Αυστραλίας, έχει μειώσει σημαντικά και τον αριθμό των προβάτων της χώρας. Σύμφωνα με την Στατιστική Υπηρεσία ο αριθμός των προβάτων ανέρχεται στα 85,7 εκατομμύρια και είναι ο χαμηλότερος των τελευταίων 80 χρόνων. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι λόγω της ανομβρίας η παραγωγή σιταριού μειώθηκε 50% και έπεσε στα 10,8 εκατομμύρια τόνους, όπως και η παραγωγή βαμβακιού που επίσης μειώθηκε 50% και έπεσε στις 282.000 τόνους. Τη μεγαλύτερη μείωση (84%) παρουσίασε η παραγωγή ρυζιού που περιορίστηκε στις 163.000 τόνους.»

2) Η έλλειψη ανθοφορίας, άρα απουσίας τροφής, οδηγεί τις μέλισσες σε... μετανάστευση. Εκατοντάδες μελίσσια έχουν ανέβει στα βουνά, σε μεγάλα υψόμετρα, όπου η υγρασία και η ύπαρξη λουλουδιών βοηθούν κάπως την κατάσταση. Όπως εξηγεί η κ. Φανή Χατζίνα, επιστημονική συνεργάτης του Ινστιτούτου Μελισσοκομίας του ΕΘΙΑΓΕ, «όταν οι μέλισσες δεν βρίσκουν τροφή παράγουν λίγη γύρη και το νέκταρ τους είναι πολύ φτωχό. Αυτό αποτελεί σημαντική οικονομική ζημιά για ολόκληρο τον κλάδο» (…).

«Οι παραγωγοί από την Πελοπόννησο ανέβασαν τα μελίσσια πάνω από τη Βυτίνα και πολλοί σκέφτονται τις κορυφές του Ολύμπου, έχοντας κατά νου ότι στην ψηλότερη κορυφή του Κιλιμάντζαρου ζει μια ειδική φυλή αγριομέλισσας. Αυτή είναι η μία έγνοια των μελισσοκόμων. Έντρομοι παρακολουθούν παράλληλα τις εξελίξεις γύρω από τη μυστηριώδη ασθένεια που αφανίζει τα μελίσσια σε όλο τον κόσμο. Η Δυτική Ακτή των ΗΠΑ έχει χάσει το 60% του πληθυσμού των μελισσών εμπορικής εκμετάλλευσης και η ανατολική ακτή το 80%, ενώ σύμφωνα με τους «Νew York Τimes» οι ζημιές στη γεωργία από την εξαφάνιση των μελισσών θα ξεπεράσουν φέτος τα 14 δισ. δολάρια. Κατά έναν περίεργο τρόπο οι πληθυσμοί φεύγουν από τα μελίσσια και δεν επιστρέφουν ξανά σε αυτά, αφήνοντας πίσω τους μόνο τις βασίλισσες και μερικές εργάτριες, που όμως είναι εξασθενημένες και έχουν προσβληθεί από ένα είδος συνδρόμου ανοσοποιητικής ανεπάρκειας. Το γεγονός ότι δεν επιστρέφουν σημαίνει αφενός ότι κάπου στη διαδρομή πεθαίνουν κι αφετέρου ότι κάτι ιδιαίτερα τοξικό τις κρατάει μακριά από τις εστίες τους.

Αριστερά: Ο Παπουλάκος του Μοριά, για τον οποίον γράψαμε ειδικό βιβλίο, έλεγε κι αυτός συχνά: «Θαρθεί καιρός που θα πέσει μεγάλη δίψα κι ο διάβολος θα γυρίζει στους λάκκους με τα κολοκύθια του γεμάτα νερό. Θα δίνει μόνο στους δικούς του». Δεξιά: Η κοινωνία των μελισσών, που είναι οργανωμένη με σοφό τρόπο. Κι όμως χάνονται!.. Εξαφανίζονται κι αυτές αποδεκατιζόμενες από τη μοίρα του φαινομένου του θερμοκηπίου και της ξηρασίας!..

Έτσι εξηγείται και το ότι τα μελίσσια δεν λεηλατούνται από άλλα υγιή σμήνη. Οι ειδικοί ονομάζουν την ασθένεια Διαταραχή Κατάρρευσης Αποικίας (Colony Collapse Disorder) και οι έρευνες στρέφονται στο να βρεθούν μέλισσες που έφυγαν από τις εστίες τους για να διαπιστωθεί πού είχαν πάει και τι είχαν πάθει…»

Για τη δίψα, που μιλάει ο Πατροκοσμάς, υπάρχουν δύο ακόμη προφητείες με το αυτό περιεχόμενο: α) «Οι βρύσες θα στερέψουν και τα ποτάμια θα βρωμίσουν». β) «Θαρθεί καιρός που θα πέσει μεγάλη δίψα κι ο διάβολος θα γυρίζει στους λάκκους με τα κολοκύθια του γεμάτα νερό. Θα δίνει μόνο στους δικούς του».

Και οι δύο προφητείες αναφέρονται, ασφαλώς, στην εποχή του Αντιχρίστου, αν και το φαινόμενο της μόλυνσης και η έλλειψη καθαρού ύδατος μάς ταλαιπωρούν ήδη, όπως σημειώνει στις παρατηρήσεις του και ο Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης.

Ωστόσο, έντονη ανησυχία και προβληματισμό σε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης προκάλεσε η δημοσίευση, στο "Βήμα της Κυριακής", της έκθεσης του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) για τις επικίνδυνες, προς τον ανθρώπινο οργανισμό, ουσίες και τα τοξικά στοιχεία που ανιχνεύθηκαν σε φρεάτια, γεωτρήσεις και υπόγεια ύδατα σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Το νερό, συν τοις άλλοις, κρίνεται ακατάλληλο για οποιαδήποτε χρήση, είτε για ύδρευση είτε και για άρδευση.

Ο εντοπισμός από ερευνητές ουσιών όπως ψευδάργυρου, μόλυβδου, νιτρικών, αρσενικού, εξασθενούς καρκινογόνου χρώμιου και άλλων τέτοιων στοιχείων σε νερά του Μαραθώνα, του Σχινιά, του Λαυρίου, του Θριασίου, της Νέας Μάκρης και των Μεσογείων πιστοποιεί την τεράστια μόλυνση των υδάτων του Λεκανοπεδίου που από καιρό επεσήμαναν πολλοί.

Το όλο θέμα με τη ρύπανση των υδροφόρων οριζόντων από τους βόθρους και τις πηγές μοιάζει σαν ατομική βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Απ’ την άλλη η έλλειψη αποχετεύσεων, οι γεωργικές και αγροκτηνοτροφικές δραστηριότητες, η ανεξέλεγκτη διάθεση των αστικών λυμάτων μα και γενικότερα η έλλειψη ενός οργανωμένου σχεδίου για το εν λόγω θέμα στις μεγάλες πόλεις οδηγεί την κατάσταση στο παρόν αδιέξοδο σημείο…(131)

Το καμπανάκι του κινδύνου της λειψυδρίας από δύο εφημερίδες: του «Αδέσμευτου Τύπου» του Δημήτρη Ρίζου, Πέμπτης, 14 Αυγούστου 2008 και του «Αγγελιοφόρου» της Τρίτης, 19 Αυγούστου 2008, που αναδεικνύουν το σοβαρό πρόβλημα με το νερό!.. Ο «διάβολος», δηλαδή ο όποιος εκμεταλλευτής της λειψυδρίας, «θα δίνει μόνο στους δικούς του», λέει ο Παπουλάκος του Βορρά!..

Όλα αυτά δεικνύουν το γεγονός, ότι έρχονται πολύ δύσκολες μέρες για όλους μας και μάλιστα πολύ σύντομα, δεδομένου του γεγονότος, ότι η μόλυνση του περιβάλλοντος, όπου οι άνθρωποι υποφέρουν απ’ το μαρτύριο του Ταντάλου, μη δυνάμενοι να δοκιμάσουν πλέον τα τρόφιμα, αφού είναι μολυσμένα λόγω Τσερνομπίλ κλπ, η λειψυδρία, σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, που καλπάζουν με μεγάλη ταχύτητα, επιδεινώνουν πλέον τις οικονομικές δυνατότητες των Ελλήνων, οι οποίες συνεχώς μειώνονται απέναντι σ’ όλες αυτές τις μεγάλες δοκιμασίες και αν δεν ληφθούν επειγόντως αυστηρά και απαραίτητα μέτρα, η κατάσταση πια θα είναι ανεξέλεγκτη!..

πηγη