Νέα αποκαλυπτικά ντοκουμέντα, για την δίκη των 5 ηγετών της Ομόνοιας στα Τίρανα βλέπουν το φως της δημοσιότητας
Το παρακάτω κείμενο βασίζεται σε Αλβανό ανταποκριτή, του οποίου η αξιοπιστία ελέγχεται. Αυτό όμως που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι ενώ ο Μπερίσα γνώριζε πολύ καλά ότι όλες οι διώξεις είναι ψευδείς,έκανε το παν για να εξοντώσει την φυσική ηγεσία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.Η ανθελληνική αυτή πολιτική επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει δυστυχώς ως σήμερα
Η δίκη κατά των πέντε Βορειοηπειρωτών Ηγετών της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ ποτέ δεν έσβησε, είναι πάντα επίκαιρη, αν και πέρασαν 19 χρόνια από την 18η Απριλίου 1994, γιατί είναι ένας σταθμός στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού…
Νέα στοιχεία, μάλιστα, βλέπουν το φως της δημοσιότητας και ρίχνουν άπλετο φως στην διεξαγωγή της δίκης όπως και αποκαλύπτουν τις άγριες προθέσεις των κυβερνώντων ιθυνόντων για την τύχη των πέντε φυλακισθέντων.
Ο Xhevdet Shehu, πρώην ανταποκριτής της Φωνής της Αμερικής, σε γραπτό του στην εφημερίδα «DITA», στις 21 Μαρτίου 2013 «Να γιατί ο Μπερίσια… φοβάται τους Έλληνες!» μεταξύ των άλλων γράφει:
…Όταν διεξάγονταν η δίκη των πέντε, για πρώτη φορά κατέβηκε αισθητά η εκπροσώπηση σε βαθμό πρεσβευτών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας, όπου οι δύο χώρες ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους. Εκατοντάδες λαθρομετανάστες συμπεριλαμβάνονταν στη λεγόμενη επιχείρηση «σκούπα». Η αλβανική κυβέρνηση είχε μπει έτσι σε μια άγρια αντιπαράθεση, αλλά ισόπαλη.
Ήταν τότε που φάνηκαν και τα πρώτα ρήγματα και στις σχέσεις της Αλβανίας με τις ΗΠΑ.
Σαν διεξάγονταν η δίκη των πέντε στα Τίρανα στο αεροδρόμιο των Τιράνων ένα βράδυ αργά προσγειώνονταν ένα ειδικό αεροπλάνο απ’ όπου κατέβηκε αναπάντεχα ένας όχι συνηθισμένος μουσαφίρης.
Κατά τις τρεις το πρωί το κουδούνισμα ενός τηλέφωνου με ξύπνησε. Από το γραφείο της Ουάσιγκτον με ειδοποιούσαν ότι εκείνη τη νύχτα στα Τίρανα κατέφθασε ο Richard Shifter. Ήρθε για την υπόθεση των Ελλήνων που δικάζονται εκεί, μου είπαν. Το ίδιο βράδυ συνάντησε εκείνον τον ορεσίβιο (πρόεδρό σας) και του παρέδωσε το μήνυμα του Αμερικανού Πρόεδρου. Το αίτημα του Σίφτερ ο Αλβανός Πρόεδρος το χαρακτήρισε ως σταλινικό. Στο μήνυμα ζητούνταν η διακοπή της δίκης. Σύμφωνα τις πηγές μεταξύ Μπερίσια και Σίφτερ διεξήχθη ο παρακάτω διάλογος:
Σίφτερ: Ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος παρακολουθεί με ενδιαφέρον και προσοχή τη δίκη που διεξάγεται στα Τίρανα… Είμαστε ανήσυχοι μήπως πράττετε λάθος και υπάρχει βιασύνη στο να δικαστούν πέντε πολίτες σας με ελληνική καταγωγή, ένας εκ των οποίων είναι αμερικανός υπήκοος.
Μπερίσια: Σας ευχαριστώ για τη βοήθεια και την υποστήριξη όπου οι ΗΠΑ έχουν δώσει και δίνουν για την δημοκρατία στην Αλβανία. Η βοήθεια και η υποστήριξή σας ήταν και παραμένουν αντικατέστητα στην πρόοδο μας για δημοκρατία…. Αλλά, γύρω για το ενδιαφέρον που παραθέσατε στο όνομα του αμερικανού πρόεδρου, εγώ σας εγγυούμαι ότι δεν υπάρχει τίποτε ν’ ανησυχείτε. Εγώ σας σιγουρεύω ότι διεξάγεται μια δίκη τίμια και ανοιχτή…
Σίφτερ: Κύριε Πρόεδρε. Μην ξεχνάτε ότι η Ελλάδα είναι στην Ε. Ένωση και μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν έχουμε ακούσει καμία εδαφική απαίτηση από την ελληνική κυβέρνηση προς την Αλβανία εκτός από τα αιτήματα για την διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας που ζει στη χώρα σας. Εμείς είμαστε ανήσυχοι για το λόγο που η δίκη που διεξάγεται στα Τίρανα έχει ωθήσει σε μια βαριά επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών και σε μια επιδείνωση της κατάστασης στην περιοχή. Ο Πρόεδρος είναι ενδιαφερόμενος ώστε αυτή η επιδείνωση να μαλακώσει διαμέσου του διαλόγου…. Είμαστε πεπεισμένοι πως εσείς με το κύρος σας θα επηρεάσετε ώστε να χαλαρώσει η επιδείνωση…
Μπερίσια: Πώς, με τι τρόπους;
Σίφτερ: Εμείς σκεφτόμαστε πως οι πέντε πολίτες που δικάζονται πρέπει ν’ ελευθερωθούν. Εσείς μπορείτε να επέμβετε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ως πρόεδρος του Συμβουλίου Δικαιοσύνης…
Μπερίσια: Όχι, δεν μπορεί να γίνει… Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό κι από το γεγονός ότι τα όργανα της δικαιοσύνης είναι ανεξάρτητα στην Αλβανία.
Σίφτερ: Εγώ τα πιστεύω αυτά που λέτε αλλά αυτό που σας ζητάμε πρέπει να το κάνετε…
Μπερίσια: Αδύνατον. Ατό είναι ένα σταλινικό αίτημα. Αυτό είναι μια επέμβαση στα εσωτερικά ενός ανεξάρτητου κράτους. Εγώ δεν μπορώ να το αφήσω αυτό…
Σίφτερ: Εσείς σκέφτεστε ότι ο Κλίντον είναι σαν ο Στάλιν;
Μπερίσια: Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Έτσι σκέφτομαι…
Ο Σίφτερ είχε σχεδιάσει να πήγαινε εκείνο το βράδυ στην Αθήνα. Όπως μαθεύτηκε λίγο αργότερα από την Αθήνα του τηλεφώνησε πάλι για να μάθει αν υποστήριζε τις προηγούμενες απόψεις του. Και πήρε την ίδια απάντηση ότι όχι μόνον τις υποστήριζε αλλά θα συμπλήρωνε ότι με τον τρόπο αυτό που φέρονταν (οι αμερικανοί) προς τα υποτελή κράτη μόνον ο τέως μπολσεβίκικος καθοδηγητής του Κρεμλίνου Στάλιν φέρνονταν. Ο πρέσβης Σίφτερ ξαφνιάστηκε από την απάντηση αυτή.
Μια λεπτομέρεια από την απελευθέρωση των πέντε:
Η απελευθέρωσή τους έγινε στις αρχές του 1995. Εντωμεταξύ είχαν αλλάξει πολλά πράγματα. Στην πρώτη γραμμή είχε απομακρυνθεί ο πρέσβης Ράγιερσον και τη θέση του πήρε ο Έντονι Λέικ. Οι σχέσεις μεταξύ Μπερίσια και ΗΠΑ συνέχιζαν να ήταν επιδεινωμένες.
Την ημέρα που θ’ απελευθερώνονταν οι πέντε ο αναπληρωτής Πρέσβης Κις Χιλλ (ο οποίος ήταν ένας διπλωμάτης καριέρας, πιο δυνατός από τον πρέσβη και που αργότερα θα ήταν πρέσβης των ΗΠΑ σε μερικές σοβαρές χώρες, ώσπου θα γίνονταν βοηθός Γραμματέας του Κράτους για τις υποθέσεις της Άπω Ανατολής και του Ειρηνικού) τηλεφώνησε από το πρωί στο Μπερίσια. Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια διπλωματική σπουδαία χειρονομία. Ο Χίλ δεν του μετέδωσε κανένα τελεσίγραφο ή διαταγή, αλλά μόνον είπε εγκάρδια στο Μπερίσια:
-Κύριε Πρόεδρε, σας συγχαίρω και στο όνομα του Αμερικανού Προέδρου για την αποφυλάκιση των πέντε αλβανών πολιτών με ελληνική εθνικότητα. Είναι μια χειρονομία που αξίζει να χαιρετηθεί…
Ο Μπερίσια ξαφνιασμένος και απροετοίμαστος μόνον μουρμούρισε:
-Ναι αλλά αυτοί δεν αποφυλακίστηκαν ακόμα…
-Έχουν ελευθερωθεί, έχουν ελευθερωθεί, του είπε ο Χιλ.
Μερικές ώρες αργότερα άρχισε η δίκη και θα παίρνονταν η απόφαση για την αποφυλάκιση τους. Εντωμεταξύ ένας υπάλληλος της αμερικάνικης πρεσβείας και ο Γενικός αντιεισαγγελέας Φατός Ντερβίση είχαν «εγκατασταθεί» κοντά στις φυλακές των Τιράνων για να δουν την απελευθέρωση των πέντε ελλήνων, ένας εκ των οποίων με υπηκοότητα και αμερικανικό διαβατήριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου