Τη μητέρα των μαχών δίνουν σήμερα οι τρείς πολιτικοί ηγέτες

Και λέμε "πολιτικοί ηγέτες" κι όχι "πολιτικοί αρχηγοί", γιατί μόνο ηγέτες αντάξιοι ενός Ρούζβελτ, ενος  Τζωρτ Ουάσιγκτον, ενός Σαρλ Ντε Γκολ, ίσως και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα μπορούσαν να αντισταθούν με τόση αποφασιστικότητα στην απαίτηση της τρόικας, να βάλουν χέρι επιτέλους στο δημόσιο

Είτε με πονηριά, είτε με τεχνάσματα, είτε με τσαμπουκάδες, είτε με παρακάλια, οι τρείς γίγαντες της πολιτικής, το όνομα των οποίων θα μείνει στην ιστορία, κατόρθωσαν να κρατήσουν στις επάλξεις του μεγάλου "ΌΧΙ" σε απολύσεις στο δημόσιο…

Μπορεί να υπέκυψαν αμέσως σε όλα τα άλλα χτυπήματα, μπορεί με ευκολία να παρέδωσαν τα κλειδιά της πατρίδας σε ξένους, μπορεί με ευκολία να τσάκισαν κάθε παραγωγική δομή της χώρας, με ληστρικούς φόρους και χαράτσια, μπορεί να έβαλαν χιλιάδες ανθρώπους στη φυλακή για χρέη, μπορεί να είπαν "ΝΑΙ" στα υπόλοιπα 999 μέτρα που ζήτησε η τρόικα, αλλά στο "μεγάλο ΟΧΙ" δεν υποχώρησαν ούτε στιγμή.

Ο ιστορικός του μέλλοντος, όταν στη θέση αυτής της χώρας θα υπάρχει μια Οθωμανική (;) Αλβανική (;) Αφρικανική (:) αποικία, θα αποτιμήσει πιό ψύχραιμα το"μεγάλο ΟΧΙ".

Δεν υπάρχει μνημείο αντάξιο του διαμετρήματός τους κι αυτό θα είναι το πρόβλημα των επόμενων γενεών που θα κατοικούν σε αυτό τον τόπο: με τι είδους αγάλματα θα πρέπει να τιμήσουν τη μνήμη τους;

Ίσως να πρέπει να μετονομαστούν τρεις πλανήτες κι αντί να μιλάει για "Άρη, Κρόνο και Ποσειδώνα", να μιλάει για τους πλανήτες "Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη" το σύμπαν, μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα, όταν Θεοί και άνθρωποι, θα μιλούν με θαυμασμό για την ιστορία του μεγάλου ΟΧΙ, που άλλαξε τη μοίρα του σύμπαντος, κάποτε σε μια χώρα που την έλεγαν Ελλάδα.

http://taxalia.blogspot.com