Οι εκλογές στην Αλβανία και ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός

Του Γιώργου Αθανασίου

Σε περίπου δύο μήνες από τώρα (23/6) οι Αλβανοί πολίτες συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών καλούνται να αποφασίσουν από ποιους θα εκπροσωπηθούν στο νέο αλβανικό κοινοβούλιο

Στα πλαίσια αυτά, τα μεγάλα αλβανικά κόμματα, έχοντας υπόψη το ρευστό πολιτικό σκηνικό προσπαθούν να ανιχνεύσουν συμμάχους για να συνάψουν προεκλογικές συμφωνίες που κατά την δικιά τους εκτίμηση θα τους διασφαλίσουν την νίκη με αντάλλαγμα την εκπροσώπηση των συνομιλητών τους στη νέα κυβέρνηση. Με απλά λόγια: η όποια συγκυβέρνηση προκύψει θα πρέπει να προχωρήσει σε «συμβιβαστικές» συμφωνίες με τους κυβερνητικούς συμμάχους…

Το κρίσιμο αυτό τεστ και οι αποφάσεις για την μετέπειτα πορεία έχουν νομικό περιθώριο μέχρι την 23η Απριλίου. Δηλαδή οι συμμετέχοντες σ’ αυτή την κούρσα βρίσκονται λίγο πριν την συγκέντρωση όλων τους των δυνάμεων για τον τελικό γύρο.

Ακόμα και οι πιο έμπειροι αλβανοί και ξένοι αναλυτές δυσκολεύονται να προσδιορίσουν αν θα είναι μπλε η ροζ ο αλβανικός πολιτικός ορίζοντας στις 24 Απριλίου.

Την ίδια ώρα τρεις ακραίοι πολιτικοί σχηματισμοί, η Ερυθρόμαυρη Συμμαχία, το PDIU και το Τσάμικο Κίνημα, οι όποιοι διακατέχονται από μίσος κατά των Ελλήνων διεκδικούν θέσεις στο αλβανικό κοινοβούλιο χρησιμοποιώντας ως «όπλο» τον Εθνικισμό και την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας.

Ομιχλώδες το πολιτικό τοπίο στη Βόρειο Ήπειρο

Δυστυχώς το πολιτικό τοπίο στον Βορειοηπειρωτικό χώρο, παρά τις ευκαιρίες που παρουσιάζουν οι συγκυρίες, είναι ομιχλώδες.

Μάλλον κάποιοι επενδύουν στην υπάρχουσα κατάσταση προς υποστήριξη προσωπικών ή άλλων συμφερόντων, και εξηγούμαστε: Διαχρονικά τα κρατικά αλβανικά κέντρα στόχευαν και στοχεύουν να έχουν ελεγχόμενους συνομιλητές που να «φορούν» το εθνόσημο του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Σ’ αυτή την «τακτική» γαλούχησης παραγόντων που να χωρούν σε κοστούμια κομμένα και ραμμένα σε συγκεκριμένα μέτρα είπαν όχι ο Ντούλες  κι ο Μπολάνος. Οπότε αν δεν τους έχουν βρει μέχρι στιγμής σίγουρα τους ψάχνουν κάπου αλλού...

Αυτή είναι περίπου η κατάσταση που καλούνται να διαχειριστούν με ρεαλισμό, νηφαλιότητα και εθνική υπευθυνότητα το δίδυμο ΟΜΟΝΟΙΑ- ΚΕΑΔ ως διαχρονική επιλογή του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού να τους εκπροσωπεί (1991-2013) όσο στα έδρανα του αλβανικού κοινοβουλίου τόσο και στα στα διεθνή φόρα.

Τόσο και το MEGA, παρά την «όμορφη ταμπέλα» που έχει επιλέξει, πρέπει να βρει την ηρεμία μετά από την βαριά ήττα στις τοπικές εκλογές από μια «κουρασμένη» πολιτική δύναμη όπως θέλουν να αποκαλούν το ΚΕΑΔ.

Όσον αφορά τα περί δημιουργίας άτυπου κοινοβουλίου του χώρου μας, ιδέα η οποία ανακυκλώνεται διαχρονικά και σε κρίσιμες στιγμές, μοιάζουν στην καλύτερη των περιπτώσεων παιδιαρίσματα αν όχι κάτι πολύ χειρότερο. Κι αυτό διότι τι στιγμή που 2-3 πρόεδροι δεν μπορούν να καθίσουν και να συμφωνήσουν τα κηρυχθέντα από τους ιδίους, τότε πως θα συμφωνήσουν οι 20-30 όπου οι μισοί βλέπουν τους άλλους μισούς ως εχθρούς;!

Επιβεβλημένη η κοινή κάθοδος στις επερχόμενες εκλογές

Παρά ταύτα, σημεία προσέγγισης υπάρχουν αν τουλάχιστον οι εκπρόσωποι των δύο φορέων σεβόμενοι στο ελάχιστο τα διακηρυγμένα πιστεύω τους καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να συνυπογράψουν την κοινή κάθοδο στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους η μαζική και μονοιασμένη κάθοδος των Βορειοηπειρωτών στις κάλπες της 23ης Ιουνίου αποτελεί ευκαιρία για μια καλύτερη ποιοτική και ποσοτική εκπροσώπηση στις εξελίξεις της γειτονικής χώρας διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και στην προώθηση και προάσπιση των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών. Κι αυτό κατορθώνεται συμμετέχοντας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και όχι ως κουκουβάγιες που μοιρολατρούν απ’ τα κεραμίδια.

http://aftonomi.gr