Φρανσουά Ολάντ: Εχουμε 45 μέρες για να πετύχουμε

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Φρανσουά Ολάντ. «Ο νέος ηγέτης της Γαλλίας έχει 45 ημέρες για να προτείνει λύση στο πρόβλημα της ευρωζώνης», εκτιμά ο Guardian. Το γερμανικό Spiegel δεν είναι αισιόδοξο ότι θα τα καταφέρει, ούτε γρήγορα, ούτε εύκολα. Εκτιμά, μάλιστα, ότι ο Σοσιαλιστής πρόεδρος «θα απογοητεύσει γρήγορα τους ψηφοφόρους του»...

.«Το Παρίσι χόρευε στην πλατεία της Βαστίλης το βράδυ της Κυριακής, για να γιορτάσει την νίκη του Ολάντ. Αλλά εκείνος γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια σκληρή πραγματικότητα, προτού ακόμη αναλάβει την εξουσία.

Οι προσδοκίες είναι μεγάλες στη χώρα, αν και ο Ολάντ φρόντισε να μην δώσει υπερβολικές υποσχέσεις. Αλλά μερικές από τις δεσμεύσεις του ήδη ακούγονται υπερβολικές, στην εποχή της κρίσης στην ευρωζώνη και του δόγματος της μείωσης του χρέους, πάση θυσία.

Οι γάλλοι ψηφοφόροι στήριξαν τον υποψήφιο που υποσχέθηκε ότι θα αποφύγει το πρόγραμμα της σκληρής λιτότητας, στο οποίο είχε δεσμευθεί ο Σαρκοζί.

Μεγάλο μέρος της επιτυχίας, ή της αποτυχίας του νέου προέδρου, θα εξαρτηθεί από την Ευρώπη, όπου ένας Σοσιαλιστής γάλλος πρόεδρος θα είναι σπάνιο δείγμα ηγέτη στην συντηρητική πλειοψηφία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο Ολάντ προκάλεσε περιφρονητικά σχόλια από τον Σαρκοζί όταν ισχυρίστηκε, τον Ιανουάριο, ότι θα επαναδιαπραγματευθεί το σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας της ευρωζώνης, ώστε να προστεθεί μια διάσταση «για την ανάπτυξη». Από τότε, όμως, η ανάπτυξη βρίσκεται σταθερά, και πάλι, στην ατζέντα της ΕΕ.

«Εχουμε 45 ημέρες για να επιτύχουμε», είπε ένας σύμβουλος του Ολάντ. Αυτό σημαίνει 45 ημέρες στις οποίες ο Ολάντ θα πρέπει να βρει μια νέα ευρωπαϊκή συμφωνία, την οποία θα μπορεί να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους του σαν επιτυχία.

Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει, επίσης, να καθησυχάσει μια χώρα, η οποία έχει κυριευθεί από τον φόβο και την παρακμή, τον φόβο για τους δικούς της διχασμούς και, μερικές φορές, για τα δικά της φαντάσματα, όπως η μεγάλη άνοδος της ακροδεξιάς.

Η πρόκληση για τον νέο πρόεδρο είναι να μην γίνει «ένα αριστερό διάλειμμα», προτού χάσει την εξουσία στις επόμενες εκλογές. Αυτό ήταν συχνά το τραύμα της Αριστεράς στη Γαλλία, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες.

Για να επιτύχει, θα πρέπει να επανεφεύρει την γαλλική οικονομία, να οδηγήσει την γαλλική κοινωνία στη συμφιλίωση και να βρει συμμάχους στην Ευρώπη. Δεν θα είναι εύκολη δουλειά», καταλήγει η ανάλυση του Guardian.