Ο Πούτιν μιλάει για όλους και για όλα

Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, το δορυφορικό κανάλι Russia Todayεξασφάλισε την πρώτη συνέντευξη του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν μετά την εκλογή του στην προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κατά τη διάρκεια της οποίας συνομιλεί σε βάθος με τον Kevin Owen για μια σειρά από θέματα, πριν από τη σύνοδο κορυφής της ΟΣΑΕ στο Βλαδιβοστόκ…

Russia Today News

10 Σεπτεμβρίου 2012

Kevin Owen (Russia Today): Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κατ’ αρχάς, για την σύνοδο κορυφής της ΟΣΑΕ, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρόκειται να παραστείτε στη σύνοδο σε λίγο, στο Βλαδιβοστόκ, και είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία οργανώνει τη σύνοδο αυτή, πράγμα που αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός. Αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που διερωτώνται τι πραγματικά επιτυγχάνεται σε αυτές τις διεθνείς συναντήσεις, όπως είναι οι σύνοδοι της G8 και της G20.

Αν και η ΟΣΑΕ αποτελεί κυρίως ένα οικονομικό «όχημα», αρκετά πολιτικά ζητήματα εμπλέκονται σε αυτήν. Και φυσικά, πολλοί από τους βασικούς παίκτες, όπως εσείς, οι ΗΠΑ, αλλά και πολλοί άλλοι βασικοί παράγοντες διαφωνούν σε ορισμένα πολύ βασικά ζητήματα. Εννοώ τη Συρία, την πυραυλική άμυνα, το Ιράν. Υπάρχει κίνδυνος η πολιτική να «πνίξει» ή να σταθεί εμπόδιο, ενδεχομένως, στις μεγάλες οικονομικές συμφωνίες τις οποίες οι ίδιοι αυτοί βασικοί παίκτες ελπίζουν να υπογράψουν σε αυτή τη σύνοδο κορυφής ή τις διαπραγματεύονται;

Πρόεδρος Πούτιν: Έχετε δίκιο. Αλλά στην πραγματικότητα –και μόλις το είπατε ο ίδιος– η ΟΣΑΕ είχε αρχικά σχεδιαστεί ως ένα φόρουμ για τη συζήτηση οικονομικών θεμάτων. Και ως οργανώτρια χώρα της φετινής χρονιάς, σκοπεύουμε επίσης να επικεντρωθούμε στις οικονομικές και κοινωνικο-οικονομικές προκλήσεις της εποχής.

Η ΟΣΑΕ ιδρύθηκε αρχικά με τον γενικό στόχο της απελευθέρωσης της παγκόσμιας οικονομίας. Και έχουμε την πρόθεση να το αναγάγουμε αυτό σε βασικό θέμα στην ημερήσια διάταξη του Βλαδιβοστόκ.

Όταν κάλεσα τους ομολόγους μας, πριν από πέντε χρόνια, να συγκεντρωθούν στα πλαίσια αυτού του φόρουμ για πρώτη φορά, το σκεπτικό μου ήταν να αναγνωριστεί η σημασία του τομέα αυτού για τη Ρωσία, δεδομένου ότι τα 2/3 του εδάφους της Ρωσίας βρίσκονται στην Ασία, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού εμπορίου μας -περισσότερο από το 50%- συντελείται με την Ευρώπη, ενώ το εμπόριο με την Ασία αντιπροσωπεύει μόνο το 24% αυτή τη στιγμή. Εν τω μεταξύ, η Ασία αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς και εντατικά. Εσείς και εγώ το γνωρίζουμε, όπως και ο καθένας. Ως εκ τούτου, σχεδιάζουμε να επικεντρωθούμε κυρίως στις οικονομικές προκλήσεις, τις μεταφορές, την παγκόσμιαεπισιτιστική κρίση και το έργο της απελευθέρωσης της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι γνωστό ότι το περασμένο έτος γίναμε μάρτυρες μιας δραματικής αύξησης του αριθμού των ατόμων που πάσχουν από ασιτία: ο αριθμός των ανθρώπων αυτών έχει αυξηθεί κατά 200 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σήμερα πάσχουν από έλλειψη τροφίμων ή πείνα.

Πιστεύω ότι αυτό το είδος θεμάτων θα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας, καθώς και μια σειρά από άλλα προβλήματα που είναι πολύ ευαίσθητα και σημαντικά για εκατομμύρια ανθρώπους.

Όσον αφορά τη Συρία και άλλες περιοχές κρίσης -θέματα που βρίσκονται σήμερα στο προσκήνιο- θα τα αντιμετωπίσουμε σίγουρα στις συζητήσεις μας στο φόρουμ, σε διμερείς συζητήσεις ή με άλλο τρόπο. Δεν θα αγνοηθούν.

Σήμερα που η Ρωσία είναι πλήρες μέλος του ΠΟΕ (Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας), η σύνοδος κορυφής τηςΟΣΑΕ επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους

Russia Today: Πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρξουν και πιο πρακτικά αποτελέσματα; Μήπως εκδηλώσεις όπως η σύνοδος αυτή είναι περισσότερο λόγια παρά έργα;

Πρόεδρος Πούτιν: Ξέρετε, παρευρέθηκα στη συνεδρίαση της G20 στο Μεξικό πρόσφατα. Κατά κανόνα, σε τέτοιου είδους συναντήσεις τα θέματα είναι προκαθορισμένα και προσυζητημένα από τους συμβούλους, τους υπουργούς μας και υψηλόβαθμους εμπειρογνώμονες, και όμως εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα θέματα που τελικά έρχονται στο προσκήνιο για τους επικεφαλής των κρατών που συμμετέχουν. Και στην πραγματικότητα, αυτό συνέβη και στο Μεξικό.

Ενδιαφερόμουν να παρακολουθήσω συζητήσεις και να εξετάσω αντικρουόμενες απόψεις, και συμμετείχα σε κάποιες από αυτές τις συζητήσεις. Νομίζω ότι στο φόρουμ που άρχισε στο Βλαδιβοστόκ θα υπάρξουν επίσης πολλές συζητήσεις. Αλλά μόνο μέσω αυτού του είδους διεξοδικών συναντήσεων,μόνο με σκληρή δουλειά -χρόνο με το χρόνο καιτρίμηνο με το τρίμηνο, αν όχι μέρα με τη μέρα– θα μπορέσουμε τελικά να καταλήξουμε σε αποδεκτές λύσεις σε ευαίσθητα θέματα, όπως, π.χ., η απελευθέρωση του εμπορίου. Ακριβώς επειδή αυτό είναι ένα θέμα που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Γνωρίζετε ότι τα ζητήματα που συζητήθηκαν στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, καθώς και στην επικείμενη σύνοδο κορυφής της ΟΣΑΕ είναι πάρα πολύ σημαντικά για εμάς, εν μέρει επειδή η Ρωσία είναι πλέον πλήρες μέλος τουΠΟΕ.

Έχουμε επίσης δημιουργήσει μια Τελωνειακή Ένωση και έναν κοινό οικονομικό χώρο στη μετα-σοβιετική επικράτεια από κοινού με τη Λευκορωσία και το Καζακστάν. Και ο διάλογος είναι πολύ σημαντικός για μας, ώστε να μπορέσουμε να εξηγήσουμε στους εταίρους μας και να τους βοηθήσουμε να συνειδητοποιήσουν πώς αυτό το είδος της σύνδεσης στο μετα-σοβιετικό χώρο θα μπορούσε να είναι επωφελές και χρήσιμο. Ειδικά επειδή οι φορείς στους οποίους έχω αναφερθεί έχουν ιδρυθεί με βάση τις αρχές του ΠΟΕ.

Ανησυχία για τις εχθροπραξίες στη Συρία, αλλά και για τις συνέπειες ορισμένων αποφάσεων

Russia Today: Ευχαριστώ για την διευκρίνιση. Θα επανέλθουμε στην ΟΣΑΕ λίγο αργότερα, αν μας δοθεί η ευκαιρία, αλλά πριν λίγο αγγίξατε ένα άλλο μεγάλο θέμα που κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα: τα αποτρόπαια γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Συρία κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών. Η θέση της Ρωσίας ήταν σταθερή καθ’ όλο αυτό το διάστημα. Εδώ έχετε τονίσει ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει ξένη επέμβαση και θα πρέπει ο λαός της Συρίας να αποφασίσει και η διαδικασία αυτή θα πρέπει να γίνει μέσω της διπλωματίας. Είναι καλή ως ιδέα, αλλά βλέπουμε μέρα νύχτα να χάνονται αθώες ζωές και από τις δύο πλευρές. Μήπως είναι καιρός να υπάρξει κάτι πιο έντονο και αποτελεσματικό και να μη μείνουμε στα λόγια; Μήπως η Ρωσία θα πρέπει να επανεκτιμήσει τη θέση της;

Πρόεδρος Πούτιν: Γιατί θα πρέπει να είναι η Ρωσία πάντα η μόνη που αναμένεται να αναθεωρήσει τη στάση της; Δεν νομίζετε ότι οι ομόλογοί μας στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις δικές τους θέσεις, επίσης; Διότι, αν δούμε τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων, θα δούμε ότι αρκετές από τις πρωτοβουλίες των εταίρων μας δεν είχαν το αποτέλεσμα που υποτίθεται ότι έπρεπε να είχαν.

Πάρτε για παράδειγμα τις πολλές χώρες που μαστίζονται από την κλιμάκωση εσωτερικών συγκρούσεων. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πήγαν στο Αφγανιστάν, και τώρα όλοι τους σκέφτονται πώς θα βγουν από εκεί. Αν υπάρχει κάτι στο τραπέζι σήμερα, αυτό είναι το θέμα του πώς θα μπορέσουν να αποσύρουν τα στρατεύματα και τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό τους από το Αφγανιστάν μέσω των οδών διαμετακόμισής μας.

Αλλά είστε βέβαιοι ότι η κατάσταση εκεί θα είναι σταθερή για τις επόμενες δεκαετίες; Μέχρι στιγμής, κανείς δεν είναι σίγουρος γι 'αυτό.

Και κοιτάξτε τι συμβαίνει στις αραβικές χώρες. Υπήρξαν σημαντικές εξελίξεις στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Τυνησία, την Υεμένη, κλπ. Θα λέγατε ότι η τάξη και η ευημερία έχουν εξασφαλιστεί πλήρως για αυτές τις χώρες; Και τι συμβαίνει στο Ιράκ;

Στη Λιβύη, ένοπλες συγκρούσεις εξακολουθούν να μαίνονται μεταξύ των διαφόρων φυλών της χώρας. Δεν θα αναφέρω καν τον τρόπο με τον οποίο έγινε η αλλαγή καθεστώτος σε αυτή τη χώρα: αυτό είναι άλλο θέμα. Αυτό που μας αφορά, και θέλω να το τονίσω αυτό για άλλη μια φορά, είναι οι σημερινές εχθροπραξίες στη Συρία. Αλλά την ίδια στιγμή, ανησυχούμε στον ίδιο βαθμό για τις πιθανές επιπτώσεις ορισμένων αποφάσεων, εάν αυτές ληφθούν τελικά.

Κατά τη γνώμη μας, το πιο σημαντικό καθήκον μας σήμερα είναι ο τερματισμός της βίας. Θα πρέπει να παροτρύνουμε όλα τα αντιμαχόμενα μέρη, την κυβέρνηση της Συρίας και τους λεγόμενους «αντάρτες», την ένοπλη αντιπολίτευση, να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να αποφασίσουν για ένα μέλλον που θα εγγυάται την ασφάλεια για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στη Συρία. Μόνο τότε θα μπορέσουν να λάβουν όλα τα πρακτικά μέτρα που θα αφορούν στο μελλοντικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας. Αντιλαμβανόμαστε ότι η χώρα χρειάζεται μια αλλαγή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αλλαγή πρέπει να έρθει με αιματοχυσία.

Θα πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να επιβάλλουμε απαράδεκτες, αδιέξοδες λύσεις για την κρίση της Συρίας

Russia Today: Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα δεδομένα που αφορούν στη Συρία, τα δεδομένα που βλέπετε να υπάρχουν στο τραπέζι αυτή τη στιγμή, ποιό είναι το επόμενο βήμα; Τι νομίζετε ρεαλιστικά ότι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια;

Πρόεδρος Πούτιν: Είπαμε στους εταίρους μας ότι θα θέλαμε να καθίσουμε μαζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη. Όταν τελικά έγινε αυτό, μαζί χάραξαμε έναν οδικό χάρτη για την περαιτέρω δράση που θα συμβάλει στην αποκατάσταση της ειρήνης στη Συρία και θα διευκόλυνε τις εξελίξεις, κατευθύνοντας τις δράσεις ώστε να υπάρξει μια πιο εποικοδομητική πορεία. Λάβαμε σχεδόν ομόφωνη υποστήριξη και ενημερώσαμε τη συριακή κυβέρνηση για τα αποτελέσματα των συνομιλιών. Στη συνέχεια, ωστόσο, οι «αντάρτες» αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν αυτά τα ψηφίσματα.Και πολλά από τα διαπραγματευόμενα μέρη έχουν επίσης υποχωρήσει χωρίς να ενημερώσουν κανέναν.

Πιστεύω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε τον εφοδιασμό των λεγόμενων «ανταρτών» με όπλα στην εμπόλεμη ζώνη, εφοδιασμό ο οποίος βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Θα πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να επιβάλουμε απαράδεκτες λύσεις και στις δύο πλευρές, αφού οδηγούν σε αδιέξοδο. Αυτό πρέπει να κάνουμε. Είναι τόσο απλό.

Ευτυχώς, διατηρούμε γενικά φιλικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, αλλά θα θέλαμε να μείνουμε μακριά από τις ισλαμικές θρησκευτικές συγκρούσεις και να μην παρέμβουμε σε μια αναμέτρηση που αφορά τους Σουνίτες, τους Σιίτες, τους Αλαουίτες και ούτω καθεξής. Αντιμετωπίζουμε όλους με ίσο σεβασμό. Έχουμε, επίσης, καλές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες. Έχω καλλιεργήσει μια στενή προσωπική σχέση με τον θεματοφύλακα δύο ισλαμικών ιερών. Το μόνο υποκείμενο κίνητρο πίσω από τη στάση μας είναι η επιθυμία να δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον ώστε η κατάσταση να εξελίσσεται θετικά τα επόμενα χρόνια.

Η χρήση της Αλ Κάιντα στον πόλεμο της Συρίας είναι τόσο επικίνδυνη όσο ο εφοδιασμός των κρατούμενων του Γουαντάναμο με όπλα

Russia Today: Κύριε Πρόεδρε, ένα άλλο θέμα για το οποίο θα ήθελα να σας ρωτήσω είναι το εξής… Αρκετές Δυτικές και αραβικές χώρες έχουν συνεισφέρει κρυφά στον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό». Μάλιστα, ορισμένες από αυτές τις χώρες το κάνουν αυτό ανοιχτά πλέον. Φυσικά, το ζήτημα εδώ είναι ότι ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» είναι ύποπτος για την πρόσληψη σεσημασμένων τρομοκρατών της Αλ Κάιντα στις τάξεις του. Το παράδοξο, επομένως, σε αυτή την ιστορία είναι ότι πολλές από αυτές τις χώρες είναι στην πραγματικότητα χορηγοί της τρομοκρατίας στη Συρία, ενώ κάποιες από αυτές έχουν οι ίδιες υποστεί τις αρνητικές συνέπειες της τρομοκρατίας. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;

Πρόεδρος Πούτιν: Ξέρετε, όταν κάποιος φιλοδοξεί να επιτύχει έναν στόχο που θεωρεί ότι είναι προς όφελός του, χρησιμοποιεί κάθε μέσον. Κατά κανόνα, προσπαθούν να επιτύχουν τον στόχο τους με μέσα θεμιτά και αθέμιτα, αλλά σχεδόν ποτέ δεν σκέφτονται τις συνέπειες. Αυτό ακριβώς συνέβη κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν, όταν η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε εκεί το 1979. Εκείνη την εποχή, οι σημερινοί εταίροι μας υποστήριξαν το εκεί επαναστατικό κίνημα και ουσιαστικά δημιούργησαν την Αλ Κάιντα, γεγονός το οποίο έγινε αργότερα μπούμερανγκ για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σήμερα, κάποιοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν τρομοκράτες της Αλ Κάιντα ή κάποιων άλλων οργανώσεων με εξίσου ριζοσπαστικές απόψεις για την επίτευξη των στόχων τους στη Συρία. Η πολιτική αυτή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και κοντόφθαλμη. Για να κατανοήσει κανείς πόσο επικίνδυνη είναι, αρκεί να φανταστεί να ξεκλειδώνει κάποιος το Γουαντάναμο, να οπλίζει όλους τους κρατουμένους και να τους φέρνει στη Συρία για να πάρουν μέρος σε μάχες. Πρόκειται για σχεδόν το ίδιο είδος ανθρώπων.

Αλλά αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου είναι ότι μια μέρα τα άτομα αυτά θα εκδικηθούν τους πρώην απαγωγείς τους. Από την άλλη πλευρά, τα ίδια αυτά άτομα θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους ότι τελικά θα καταλήξουν σε μια νέα φυλακή, που δεν θα διαφέρει σχεδόν καθόλου από αυτήν κοντά στις ακτές της Κούβας.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι αυτή η πολιτική είναι υπερβολικά κοντόφθαλμη και γεμάτη με ολέθριες συνέπειες.

MEΡΟΣ Β'

Είναι πολύ νωρίς για να πούμε με βεβαιότητα αν η "Αραβική Άνοιξη" είναι ευλογία ή κατάρα

Kevin Owen (Russia Today): Θα ήθελα να επεκτείνουμε λίγο το θέμα, μια και μιλάμε για τη Συρία. Η Συρία είναι στη μέση ενός εμφυλίου πολέμου, ενώ βλέπουμε να υπάρχουν συγκρούσεις στο Μπαχρέιν και τη Σαουδική Αραβία. Τα πράγματα έχουν ηρεμήσει κάπως στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Τυνησία, όπως ο ίδιος είπατε πριν από λίγο. Αλλά αν δούμε την κατάσταση συνολικά, λαμβάνοντας υπ΄όψιν όλα τα προβλήματα που έχουμε δει να αναδύονται στη Μέση Ανατολή, όλες τις αναταραχές που αποκάλεσαν κάποιοι "Αραβική Άνοιξη"… Κατά τη γνώμη σας, όλα αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν εκεί ήταν για καλό ή για κακό;

Πρόεδρος Πούτιν: Ξέρετε, άνετα θα μπορούσαμε να τα συζητήσουμε αυτά μέχρι το πρωί και πάλι δεν θα μας έφτανε ο χρόνος. Για μένα, είναι σαφές ότι αυτά τα γεγονότα έχουν μια ιστορική λογική. Οι ηγέτες των χωρών αυτών έχουν προφανώς αγνοήσει την ανάγκη για αλλαγή και δεν έδωσαν την πρέπουσα προσοχή σε εξελισσόμενες τάσεις στο εσωτερικό των χωρών τους και στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να μην προβούν στις μεταρρυθμίσεις που θα είχαν προλάβει αυτές τις καταστάσεις. Όλα αυτά τα γεγονότα απλά και λογικά προκύπτουν από αυτό το πλαίσιο. Αλλά το εάν είναι ευλογία ή κατάρα με πολλές αρνητικές συνέπειες, είναι πολύ νωρίς για να το πούμε. Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη μιας πολιτισμένης προσέγγισης και τα υψηλά επίπεδα βίας έχουν μέχρι στιγμής λειτουργήσει ως τροχοπέδη στο δρόμο της δημιουργίας βιώσιμων πολιτικών δομών που θα βοηθήσουν στην επίλυση οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων στις κοινωνίες που επλήγησαν από τα γεγονότα αυτά. Αυτό είναι που προκαλεί μεγάλη ανησυχία για το μέλλον. Επειδή οι πολίτες αυτών των χωρών, οι οποίοι δεν ανέχονται άλλο τα προηγούμενα καθεστώτα τους, σαφώς αναμένουν από τις νέες κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματά τους όπως αρμόζει στην κάθε περίπτωση. Αλλά χωρίς πολιτική σταθερότητα, αυτά τα προβλήματα δεν είναι δυνατό να επιλυθούν.

Ρωσία και ΗΠΑ: αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι και συμμάχοι

Russia Today: Ας περάσουμε τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις επερχόμενες εκλογές εκεί, των οποίων την έκβαση όλοι ανυπομονούμε να δούμε. Φυσικά το κουμπί πυροδότησης της σύγκρουσης με τη Ρωσία φροντίζει σταθερά να είναι σε κατάσταση ετοιμότητας ο Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 4 ετών, αλλά υπήρξαν σκαμπανεβάσματα στις διαθέσεις, ενώ εξακολουθεί να υφίσταται το ζήτημα της αντιπυραυλικής άμυνας, ένας πονοκέφαλος για τη Ρωσία στην Ανατολική Ευρώπη. Αν ο Ομπάμα δεν κερδίσει μια δεύτερη θητεία, τι πρόκειται να καθορίσει το επόμενο κεφάλαιο των σχέσεων Ρωσίας και Αμερικής; Και θα είναι αυτό ένα κεφάλαιο στα πλαίσια του οποίου θα μπορέσετε να εργαστείτε δημιουργικά;

Πρόεδρος Πούτιν: Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, οι πρόεδροι Ομπάμα και Μεντβέντεφ έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο στην ενίσχυση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ. Έχουμε υπογράψει τη νέα συνθήκη START. Με την υποστήριξη των ΗΠΑ, η Ρωσία έχει γίνει πλήρες μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Έχουμε, φυσικά, και άλλους λόγους να αισιοδοξούμε για τις διμερείς μας σχέσεις: την ενισχυμένη συνεργασία μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής και άλλους λόγους. Με άλλα λόγια, έχουμε συσσωρεύσει αρκετή θετική εμπειρία.

Αλλά το ζήτημα που θίξατε - το σύστημα πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ - είναι σίγουρα ένα από τα βασικά θέματα της ημερήσιας διάταξης ως έχει, διότι αφορά ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Οι ειδικοί κατανοούν ότι μια μονομερής λύση δεν θα ενισχύσει την παγκόσμια σταθερότητα. Στην ουσία, η πρόθεση του εγχειρήματος είναι να ανατρέψει τη στρατηγική ισορροπία, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο, αφού κάθε εμπλεκόμενο μέρος θα προσπαθεί πάντα να διατηρήσει τις αμυντικές ικανότητες του, και το όλο πράγμα ενδέχεται να πυροδοτήσει μια κούρσα εξοπλισμών. Είναι δυνατόν να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα, εάν ο πρόεδρος Ομπάμα επανεκλεγεί για μια δεύτερη θητεία; Κατ' αρχήν, ναι, είναι. Αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα που αφορά προσωπικά τον Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος, απ' όσο μου έχει δείξει, η επιθυμία του να επεξεργαστούμε μια λύση από κοινού είναι αρκετά ειλικρινής.

Τον συνάντησα πρόσφατα στα πλαίσια της συνόδου κορυφής της G20 στο Los Cabos του Μεξικού, όπου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε. Παρ' όλο που συζητήσαμε κυρίως για τη Συρία, είχα την ευκαιρία να διαισθανθώ την διάθεση του ομολόγου μου. Η διαίσθησή μου μου λέει ότι είναι ειλικρινής και ότι προτίθεται ειλικρινά να προχωρήσει σε θετικές αλλαγές. Εκείνος μπορεί να το κάνει, αλλά θα τον αφήσουν κάποιοι να το κάνει; Θέλω να πω ότι υπάρχει και το στρατιωτικό λόμπι, και το Υπουργείο Εξωτερικών, χώροι πολύ συντηρητικοί. Πράγμα που ισχύει και για το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας. Διοικείται απόδιάφορες επαγγελματικές φατρίες που εργάζονται εκεί εδώ και δεκαετίες. Το θέμα είναι ότι για να λυθεί το θέμα αντιπυραυλικής άμυνας, και οι δύο πρέπει να αποδεχθούν ως αξίωμα ότι: "Ναι, είμαστε αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι και σύμμαχοι". Ας φανταστούμε για μια στιγμή ότι φθάσαμε στην επιθυμητή λύση. Αυτό θα σημαίνει ότι από τώρα και στο εξής θα αξιολογούμε από κοινού τις πυραυλικές απειλές και τον έλεγχο αυτού του αμυντικού συστήματος. Πρόκειτα για ένα πολύ ευαίσθητο τομέα της εθνικής άμυνας. Και εκεί δεν είμαι βέβαιος ότι οι εταίροι μας είναι έτοιμοι για αυτό το είδος της συνεργασίας.

Russia Today: Υπάρχουν κάποια βήματα που μπορεί να κάνει η Ρωσία για να προσπαθήσει να συναντηθεί με τις ΗΠΑ κάπου στη μέση της απόστασης, δίνοντας κάποιο περιθώριο και μια ευκαιρία να υπάρξει κάτι θετικό;

Πρόεδρος Πούτιν: Κάναμε ό, τι μπορούσαμε. Είχαμε πει να συνεργαστούμε. Οι εταίροι μας έχουν μέχρι στιγμής αρνηθεί να συμπράξουν μαζί μας. Τι άλλο να κάνουμε; Μπορούμε να διατηρήσουμε τον διάλογο. Αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε, αλλά φυσικά, καθώς οι Αμερικανοί εταίροι μας προχωρούν με την ανάπτυξη της δικής τους αντιπυραυλικής άμυνας, θα πρέπει να σκεφτούμε πώς μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, διατηρώντας παράλληλα την στρατηγική ισορροπία. Παρεπιμπτόντως, είναι σημαντικό να πούμε οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Αμερικής (που επίσης τυχαίνει να είναι εταίροι της Ρωσίας) δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι ως Ευρωπαίος πολίτης, θα πρέπει να το αντιλαμβάνεστε αυτό. Έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, που είναι συγχρόνως και στρατηγικό, αφού απαρτίζεται και από ευρωπαϊκά στοιχεία που οι ΗΠΑ ωθούν προς την περιφέρεια του συστήματος αυτού. Βλέπετε, στην Ευρώπη, ακριβώς όπως και στην Ρωσία, οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν να συμμετέχει σε οποιαδήποτε εκτίμηση πυραυλικών απειλών ή στον έλεγχο του συστήματος. Αρχική μας πρόταση ήταν να αναπτυχθεί ως μια τριμερής λύση. Ωστόσο, οι εταίροι μας δεν έχουν συμφωνήσει μέχρι στιγμής σε αυτό.

Ο Romney ουσιαστικά έχει ήδη στρέψει την αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας

Russia Today: Ωραία, επομένως. Δεχόμαστε ότι μπορείτε να συνεργαστείτε με τον Μπαράκ Ομπάμα, αν επανεκλεγεί. Τι γίνεται όμως αν ο Mitt Romney μπει στον Λευκό Οίκο; Έχω μαζί μου κάποια αποσπάσματα από δηλώσεις που έκανε το τελευταίο δίμηνο. Δήλωσε, λοιπόν, αυτός ο κύριος ότι "η Ρωσία είναι χωρίς αμφιβολία ο Νο 1 γεωπολιτικός εχθρός μας. Συμμετέχουν σε όλες τις προσπάθειες για τα χειρότερα πράγματα για τον κόσμο". Και αργότερα είπε και το εξής: "Η Ρωσία δεν είναι φιλική φυσιογνωμία για την διεθνή πολιτική σκηνή". Με έναν τέτοιο άνθρωπο θα μπορούσατε να συνεργαστείτε, κύριε Πρόεδρε;

Πρόεδρος Πούτιν: Ναι, θα μπορούσαμε. Θα συνεργαστούμε με οποιονδήποτε πρόεδρο εκλέξει ο αμερικανικός λαός. Αλλά η προσπάθειά μας θα είναι τόσο αποτελεσματική όσο επιτρέψουν οι εταίροι μας να είναι.

Όσον αφορά τη θέση του κ. Romney, αντιλαμβανόμαστε ότι έως ένα βαθμό υπαγορεύεται από το κίνητρο της προεκλογικής φρασεολογίας, αλλά πιστεύω επίσης ότι προφανώς είναι εσφαλμένη η αντίληψή του, αφούμια τέτοια συμπεριφορά στη διεθνή "αρένα" δεν διαφέρει από τη χρήση του εθνικισμού και του φυλετικού διαχωρισμού ως "εργαλεία" της αμερικανικής εσωτερικής πολιτικής. Αλλά η επίδραση αυτής της συμπεριφοράς και στον χώρο των διεθνών σχέσεων είναι ακριβώς η ίδια, όταν ένας πολιτικός, ένας άνθρωπος που φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός έθνους, και ιδιαίτερα μιας μεγάλης χώρας, όπως οι ΗΠΑ, δηλώνει εκ των προτέρων ότι κάποιος είναι εχθρός της. Και όπως και να έχει το πράγμα, κάτι τέτοια μας θυμίζουν και κάτι άλλο.

Όταν συζητάμε για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, οι Αμερικανοί εταίροι μας λένε συνεχώς: "Δεν είναι στραμμένοι εναντίον σας οι πύραυλοι αυτοί". Αλλά τι θα συμβεί αν ο κ. Romney, ο οποίος μας θεωρεί τον Νο 1 εχθρό της Αμερικής, εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Στην περίπτωση αυτή, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας σίγουρα θα είναι στραμμένο εναντίον της Ρωσίας, αφού έχει τεχνολογικά ρυθμιστεί ακριβώς για το σκοπό αυτό.

Και θα πρέπει επίσης να λάβει κανείς υπ' όψιν τον στρατηγικό χαρακτήρα του συστήματος. Δεν έχει κατασκευαστεί για ένα χρόνο ή για μια δεκαετία, και οι πιθανότητες να ανέλθει στην εξουσία ένα άτομο με τις αντιλήψεις του Romney είναι αρκετά μεγάλες. Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε την ασφάλειά μας;

Η περίπτωση Assange είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα διπλών μέτρων και σταθμών

Russia Today: Μια και σας έχουμε μαζί μας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα τις σκέψεις σας σχετικά με τη συνεχιζόμενη υπόθεση Julian Assange στη Βρετανία, τη δικαστική μάχη του με τη Βρετανία και αρκετές άλλες χώρες, αλλά και τις προσπάθειές του να εξασφαλίσει άσυλο στον Ισημερινό, το οποίο τελικά του χορηγήθηκε και παραμένει κλεισμένος στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Ποια είναι η γνώμη σας για τη στάση της Βρετανίας; Σε κάποια φάση έγινε λόγος για την ανάγκη κατάργησης της διπλωματικής ασυλίας από πρεσβείες, ώστε να είναι σε θέση να μπουν και να τον συλλάβουν. Όλα αυτά ακούγονται παράξενα, αν σκεφτεί κανείς ότι η Ρωσία έχει αρκετούς ύποπτους εκεί με τους οποίους θα ήθελε να συνομιλήσει. Όλα δείχνουν να είναι ρευστά, αλλά τους παρέχουν ένα ασφαλές καταφύγιο στη Βρετανία.

Πρόεδρος Πούτιν: Το ζήτημα αυτό σίγουρα αποτελεί ανησυχητικό παράγοντα στις σχέσεις μας με τη Βρετανία. Έλεγα κάποτε στους ομολόγους και φίλους μου στη βρετανική κυβέρνηση - οι οποίοι δεν κατέχουν κάποιο αξίωμα αυτή τη στιγμή - ότι η Βρετανία τυχαίνει να φιλοξενεί κάποια άτομα που έχουν "αίμα" στα χέρια τους, έχουν εξαπολύσει ένα πραγματικό πόλεμο στη ρωσική επικράτεια και έχουν σφάξει πολίτες. Τους είχα πει:

"Απλά φανταστείτε τι θα γινόταν εάν η Ρωσία παρείχε άσυλο σε τρομοκράτες, ας πούμε, του ΙΡΑ - όχι εκείνους που επιδιώκουν τη διαπραγμάτευση και έναν συμβιβασμό με την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή (αυτοί είναι ψυχικά απολύτως υγιείς και λογικοί άνθρωποι), αλλά εκείνους με ένα παρελθόν εξτρεμισμού και ανάλογα σχέδια".

Θέλετε να ξέρετε τι μου απάντησαν; "Μα αυτά ακριβώς έκανε και η Σοβιετική Ένωση. Υπέθαλπτε τέτοιου είδους στοιχεία"!

Κατ' αρχάς, ο ίδιος έχω υπηρετήσει στις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες. Δεν ξέρω αν η ΕΣΣΔ υπέθαλπτε αυτό το είδος των ανθρώπων ή όχι, απλά επειδή δεν είχα σχέση με όλα αυτά. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το έκανε, όλα αυτά χρονολογούνται από την εποχή του "Ψυχρού Πολέμου". Έχουν γίνει ριζικές αλλαγές στις ρυθμίσεις, η Σοβιετική Ένωση αποτελεί πλέον ιστορία, και αυτό που έχουμε σήμερα είναι μια νέα Ρωσία. Πώς είναι δυνατόν να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κυριεύεται από παλιές φοβίες μας και ξεπερασμένες αντιλήψεις γύρω από τις διεθνείς σχέσεις και το είδος των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας; Επιτέλους, ας αφήσουμε αυτά τα περασμένα να πάνε στην ευχή.

Συνεχώς μας υπενθυμίζουν το πόσο ανεξάρτητη είναι η δικαιοσύνη στη Βρετανία. Παίρνει δικές της αποφάσεις, που κανείς δεν μπορεί να επηρεάσει. Τι γίνεται, όμως, με την περίπτωση του Julian Assange; Έχουν αποφασίσει να τον εκδώσουν. Αν αυτό δεν είναι περίπτωση διπλών μέτρων και σταθμών, τότε τι είναι; Δεν θέλω να προβώ σε τελεσίδικη δήλωση, αλλά απ' όσο γνωρίζω, ο Ισημερινός έχει ζητήσει εγγυήσεις από τη σουηδική κυβέρνηση ότι η Σουηδία δεν θα παραδώσει τον Assange στις ΗνωμένεςΠολιτείες. Δεν έχουν δώσει μέχρι στιγμής αυτές τις εγγυήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια δίκη στην οποία εμπλέκονται πολιτικά κίνητρα.

Αφγανιστάν: μια πληγή που δεν θέλει να αγγίξει κανείς

Russia Today: Μάλιστα. Θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις εκεί ... Ας πάμε τώρα σε ένα από τα μακροχρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ρωσία: το εμπόριο ναρκωτικών και η εισαγωγή των ναρκωτικών από το Αφγανιστάν. Έχει αυξηθεί το εμπόριο από τότε που το ΝΑΤΟ έκανε απόβαση στη χώρα αυτή πριν από μια δεκαετία. Τα στρατεύματα αναμένεται να αποχωρήσουν το 2014 και μετά τι μέλλει γενέσθαι; Υπάρχουν καθόλου ελπίδες να περιοριστεί αυτό το τεράστιο πρόβλημα των ναρκωτικών στη Ρωσία;

Πρόεδρος Πούτιν: Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει λύση. Είμαστε συνεχώς σε διάλογο με τους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των χωρών που έχουν στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Και όμως, η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί - αντίθετα, μάλιστα, έχει επιδεινωθεί. Η ποσότητα των ναρκωτικών που παράγεται στο Αφγανιστάν έχει αυξηθεί κατά 60% κατά το παρελθόν έτος. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι σίγουρος για τα ακριβή στοιχεία, αλλά περίπου το 90% της ηρωίνης που διακινείται λιανικώς στη Βρετανία προέρχεται από το Αφγανιστάν. Είναι μια κοινή πρόκληση και μια κοινή απειλή για όλους μας. Για τη Ρωσία, είναι μια πολύ σοβαρή απειλή για την εθνική μας ασφάλεια που δεν είναι υπερβολή αυτό. Περισσότερο από το 20% της συνολικής ποσότητας ναρκωτικών που διακινούνται στη Ρωσία προέρχονται από το Αφγανιστάν. Μιλάμε για 70 τόνους ηρωίνης και περίπου 56 τόνους καθαρού όπιου από πέρυσι, μια τεράστια ποσότητα δηλαδή, και σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως απειλή για την εθνική μας ασφάλεια.

Russia Today: Θα μπορούσατε να εξηγήσετε στους τηλεθεατές μας ποιός ήταν ο συσχετισμός; Γιατί το πρόβλημα αυξήθηκε όταν το ΝΑΤΟ εγκατέστησε στρατεύματα εκεί; Υπήρχε κάποια σύνδεση μεταξύ των δύο; Γιατί συνέβη αυτό το πράγμα;

Πρόεδρος Πούτιν: Υπάρχει μια εμφανής σύνδεση. Δεν θα κάνω λόγο για εγκληματικά σενάρια εν προκειμένω, αλλά καμιά από τις χώρες που διατηρεί σήμερα στρατεύματα στο Αφγανιστάν δεν επιθυμεί να βρεθεί σε δυσάρεστη θέση, καταπολεμώντας την παραγωγή και το ναρκοεμπόριο στο Αφγανιστάν, επειδή τα ναρκωτικά τα έχουν κάνει κάποιοι ζωτικό πόρο για το Αφγανιστάν. 9% του ΑΕΠτης χώρας προέρχεται από τη διακίνηση ναρκωτικών. Όποιος θέλει να αντικαταστήσει αυτό το 9% με κάτι άλλο, θα πρέπει να το πληρώσει, πράγμα που κανείς δεν διατίθεται να κάνει. Και δεν ωφελούν πουθενά οι απλές δηλώσεις που λένε ότι αυτά τα έσοδα από τα ναρκωτικά μπορούν να υποκατασταθούν από άλλα. Τα λόγια δεν ωφελούν - αυτό που χρειάζεται είναι ουσιαστική οικονομική πολιτική και οικονομική βοήθεια. Και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να προβεί σε τέτοια πράγματα. Και κανείς δεν θέλει να περιπλέξει τα πράγματα για τον εαυτό του ανοίγοντας πόλεμο με τη διακίνηση ναρκωτικών,γιατί αν αφαιρέσει κάποιος τα έσοδα από τα ναρκωτικά από αυτούς τους ανθρώπους, που ουσιαστικά τους έχουν καταδικάσει σε λιμοκτονία, αυτό σημαίνει ότι θα κάνει ακόμη περισσότερους εχθρούς στο Αφγανιστάν. Αν τα βάλεις με τη διακίνηση ναρκωτικών, θα βρεις αυτό τον λαό απέναντί σου.Αυτό είναι το όλο ζήτημα. Τα ναρκωτικά είναι στενά συνδεδεμένα με την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα, αλλά αυτό το γνωρίζει ήδη ο καθένας. Όλοι ξέρουν ότι τα έσοδα από τα ναρκωτικά χρησιμοποιούνται εν μέρει για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Αλλά ακόμη και αυτή η πληροφορία και η συνειδητοποίηση ότι η Ευρώπη έχει πλημμυρίσει και εξακολουθεί να πλημμυρίζει με ναρκωτικά που προέρχονται από το Αφγανιστάν δεν είναι αρκετή για να ενθαρρύνει τους εταίρους μας να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα το θέμα αυτό. Και αυτό είναι πολύ λυπηρό.

Η Ρωσία είναι καλά προετοιμασμένη για το δεύτερο κύμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης

Russia Today: Μια τελευταία σκέψη από εσάς, κύριε Πρόεδρε, αφού σύντομα θα συζητάτε για οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα στην επικείμενη σύνοδο κορυφής, στην οποία θα έχετε την ευκαιρία να συμμετάσχετε. Κοιτάζοντας την παγκόσμια οικονομία από τη θέση και το αξίωμά σας, πιστεύετε ότι οδεύουμε προς μια δεύτερη παγκόσμια ύφεση και αν ξεσπάσει αυτή η κρίση, είναι η Ρωσία έτοιμη να την αντιμετωπίσει, όπως κατόρθωσε να κάνει με τη σημερινή κρίση;

Πρόεδρος Πούτιν: Πιστεύω ότι σήμερα είμαστε ακόμη καλύτερα προετοιμασμένοι, διότι έχουμε ήδη βιώσει το πρώτο κύμα της κρίσης, και έχουμε μια κατανόηση του τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση αυτή και πώς. Και διαθέτουμε τα μέσα που απαιτούνται για τη διαχείριση κρίσεων. Επιπλέον, έχω αναθέσει στο προηγούμενο υπουργικό συμβούλιο της Ρωσίας, ήδη από το περασμένο έτος, την αναβάθμιση των ήδη δοκιμασμένων μέσων, τη σύνταξη νέων νόμων και την προσαρμογή των κανονισμών μας. Ζητήσαμε από το Κοινοβούλιο να διαθέσει 200 δισ. ρούβλια σε ένα δημόσιο αποθεματικό ταμείο και το κοινοβούλιο ενέκρινε τη διάθεση αυτού του ποσού. Επομένως, είμαστε γενικά εξοπλισμένοι για τη διαχείριση μιας κρίσης. Επιπλέον, όπως γνωρίζετε, η Ρωσία σημείωσε αρκετά εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη, ένα ποσοστό του 4,2%, το υψηλότερο μεταξύ των μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, ίσο περίπου με εκείνο της Κίνας και της Ινδίας. Ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης της Ευρωζώνης ήταν 3,9%, ενώ ο δικός μας ήταν 4,2%. Τόσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπουν αρνητική ανάπτυξη της τάξεως του - 0,3% για την Ευρωζώνη για το επόμενο έτος. Φέτος, εμείς σημειώνουμε ακόμα θετικό ρυθμό ανάπτυξης που κυμαίνεται μεταξύ 4 και 5%. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που, ακόμη και αν η Ρωσία τυχόν αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα, θα διαθέτει άφθονα μέσα για να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση.

Έχουμε ενισχύσει τα αποθέματα χρυσού μας και τα συναλλαγματικά αποθέματα, τα οποία επαναφέραμε σχεδόν στα προ της κρίσης επίπεδα. Ερχόμαστε αυτή τη στιγμή 3οι παγκοσμίως, πλάι στην Κίνα και την Ιαπωνία, με αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος που υπερβαίνουν τα 500 δισ. δολάρια. Παράλληλα, και το κράτος "ανοικοδομεί" τα δικά του αποθέματα. Έχουμε δύο αποθεματικά ταμεία: τοΤαμείο Εθνικού Πλούτου, με 80 δισ. δολάρια, και το Αποθεματικό Ταμείο με περίπου 60 δισ.δολάρια, ώστε να μπορεί να γίνει η χρηματοδότηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού, αν υπάρξει έλλειμμα. Αλλά μέχρι στιγμής, δεν έχουμε έλλειμμα. Ο προϋπολογισμός για το επόμενο έτους καταγράφει πλεόνασμα, αν και μικρό. Τα ποσοστά ανεργίας μας είναι τα χαμηλότερα δυνατά. Ενώ ο μέσος όρος του δείκτη ανεργίας στην Ευρωζώνη είναι 11,2% και ανέρχεται στο 25-26% σε οικονομίες όπως η Ισπανία, υπερβαίνοντας το 70% στους νέους, εμείς διατηρούμε τον δείκτη ανεργίας στο 5,1%, χαμηλότερο ακόμη και του δείκτη που είχαμε πριν ξεσπάσει η κρίση. Αλλά αυτό δεν μας κάνει απρόσεκτους και αδιάφορους. Έχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η δύσκολη πτυχή της παγκόσμιας οικονομίας έγκειται στην απρόβλεπτη φύση της. Σχεδόν ποτέ δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για την κατεύθυνση από την οποία θα προκύψουν οι μεγαλύτερες προκλήσεις και απειλές στην επόμενη φάση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο παρακολουθούμε στενά τι συμβαίνει στις γειτονικές οικονομίες και τις οικονομίες των εταίρων μας.

Τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία, και είμαστε ειλικρινά πρόθυμοι να τους βοηθήσουμε ως καλοί εταίροι. Διότι η οποιαδήποτε δυσάρεστη οικονομική τροπή στη ζώνη του ευρώ, για παράδειγμα, είναι βέβαιο ότι θα έχει οδυνηρές συνέπειες και για εμάς. Η Ευρωζώνη είναι η μεγάλη αγορά για εμάς. Σε περίπτωση που συρρικνωθεί, η παραγωγή μας θα μειωθεί άμεσα. Ως εκ τούτου, η επιβίωση της Ευρωζώνης είναι συμφέρον μας όπως και συμφέρον μας είναι η επάνοδος των οικονομιών των εταίρων μας σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Είναι προς όφελός μας να ευημερούν οι μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία. Γι' αυτό και παρακολουθούμε συνεχώς τις εξελίξεις. Και αυτό θα είναι ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης στη σύνοδο κορυφής στο Βλαδιβοστόκ.

Russia Today: Σας ευχόμαστε ό, τι καλύτερο, λοιπόν. Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχωρήσατε.

Πρόεδρος Πούτιν: Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ.

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους